نقد و بررسی کلی کنسول:
پلی استیشن 4، سریع، خشن، قدرتمند
هر روز یک گوشی جدید، یک تبلت جدید و یک لپ تاپ نو. خوشبختانه کنسول*های بازی این گونه نیستند. در 18 سالی که از تولد نخستین پلی استیشن می*گذرد، امسال تازه شاهد به بازار آمدن نسل چهارم از این خانواده بودیم. این درست برخلاف پدیده ای مثل گوشی تلفن همراه است. قطعا اگر پلی استیشن 1 را پدر بدانیم، پلی استیشن 4 نتیجه*ی این خانواده است. نتیجه ای که با کوله باری از تجربه ساخته شده و سونی هرچه داشته، سخاوتمندانه به آن بخشیده است. هرچه داشته را به آن بخشیده، تا ادامه*ی پلی را بسازد که شیفتگان بازی*های دیروز را به بازی کن*های خوشبخت امروزی متصل می*کند.
سخت افزار، طراحی، عملکرد
هیچ وقت سنگ*های مونولیتی که فضانوردان آپولو از ماه به زمین آورده*اند را دیده*اید؟ Playstation 4 به طرز غریبی شبیه به آن*ها ساخته شده. مشکی، زمخت و تیز. هرچند که در ظاهر این طور است، ولی PS4 با قطر 53 میلی متر، کاملا باریک*تر از نخستین نسخه*ی PS3 و نسخه*ی سال 2012 آن ساخته شده است. این کنسول تنها 15 میلی متر قطورتر از نسخه*ی سوپر اسلیم PS3 است. بعلاوه با وزن 2.8 کیلوگرم، کمی بیشتر از نصف PS3 نخستین وزن دارد و البته 600 گرمی هم از آخرین نسخه*ی PS3 سنگین*تر است.
اگر PS4 سنگی از کره*ی ماه باشد ، رقیب اصلی آن یعنی Xbox One، قطعا مریخی است. PS4 ظریف*تر، کوچک*تر، سبک*تر و باریک*تر ساخته شده تا در زیر تلویزیون ظاهری دلنشین تر داشته باشد. در حقیقت Xbox One حدود 10 درصد نسبت به مدل قبلی*اش یعنی Xbox 360 بزرگتر شده است. مایکروسافت برای این بزرگ سازی دلیل خوبی داشته. سیستم کولینگ یا همان خنک کنندگی 360 اندکی ناکارآمد نشان می داد. این بزرگتر کردن جعبه در جهت کمک به سیستم کولینگ بوده است. با این حال Xbox 360 با قوس*هایی که داشت از نظر زیبایی در سطح بالاتری قرار می*گرفت.
از نظر ظاهری، PS4 گویی می*خواهد یک پیغام را به مخاطب منتقل کند. "من یک اسباب بازی نیستم!" درست است که به هر صورت PS4 وسیله ای برای بازیست، ولی با گوشه های تیز و رنگ مشکی، چنان ظاهر جدی به خود گرفته، که سخت بتوان آن را وسیله ای برای بازی کودکان دانست. اساسا گویی این کنسول از چهار قطعه درست شده است. اگر آن را عمودی بر روی میز قرار دهیم، دو قطعه در بالا و دو قطعه در پایین دارد. دست کم با ظاهر خشکش می*تواند در زیر میز تلویزیون شما، در کنار سیستم صوتی و هرچه که در آن حوالی دارید، نظر همگان را کاملا به خود جلب کند. اما از همه ی این ها که بگذریم، PS4 زشت نیست.
نکته ای که باعث می*شود بابت آن سونی را تحسین کنیم، این است که این بار ظاهر PS4 را از لوگو و برچسب*های خیلی زیاد و متنوع خالی کرده است. کنسول را که به صورت عمودی بر روی میز قرار دهیم، تنها لوگوهایی که می*توان بر روی دستگاه دید، شامل لوگوی نقره ای رنگ خود پلی استیشن در قسمت کناری قطعه*ی بالا سمت راست، لوگوی سونی در روبروی قطعه*ی بالا سمت راست و دو PS4 در بغل و روبروی دو قطعه*ی پایینی می*شوند. طبق همین رویه، حتی دکمه های پاور و دیسک اجکت نیز نسبتا مخفی قرار گرفته*اند تا احتمالا در نگاه اول اصلا متوجه آن*ها نشوید. اگر دستگاه را به صورت افقی بر روی میز قرار دهیم، گویی کاملا به صورت دوطبقه ساخته شده است. بین طبقات شیارهایی قرار دارد که در آن جا می*توان دو پورت USB 3.0 را مشاهده کرد. همچنین شیار بارگزاری مکشی دیسک بلوری هم همان جا در سمت چپ قرار دارد و البته در نگاه اول غیر قابل مشاهده است. دکمه های پاور و دسک اجکت نیز بین آن*ها قرار گرفته است. این شیار بین طبقات دور تا دور بدنه ادامه پیدا کرده تا به خوبی پنهان کننده*ی سیستم تهویه نیز باشد. عمده*ی قسمت پشتی دستگاه به پنجره های تهویه اختصاص یافته است. به جز یک ردیف در یک قطعه که در آن جا شاهد پورت HDMI، Digital Out، Ethernet و کابل دوربین هستیم. خوشبختانه سونی آداپتور برق را داخل خود دستگاه قرار داده تا دیگر آن آداپتور خارجی آجر مانند همیشه دست و پا گیر را نداشته باشید. ورودی پاور در همان قسمت پشتی بر روی قطعه*ی بغلی قرار دارد. از نظر اتصالات بیسیم نیز PS4 ازWiFi و Bluetooth 2.1 پشتیبانی می*کند.
به دلیل معماری سخت افزاری پیچیده ای که همراه PS3 شده بود، در تمام طول عمرش همواره یک کابوس برای برنامه*نویسان ثالث بازی*ها باقی ماند. سونی برای اینکه از تکرار آن فاجعه جلوگیری کند، از پردازنده*ی هشت هسته ای X86 AMD Jaguar و پردازنده*ی گرافیکی Radeon بر روی PS4 بهره برده تا بازی سازی برای آن مقدار زیادی شبیه به کامپیوتر شود و بدین ترتیب برنامه نویس های ثالث بازی، برای این کار بیشتر ترغیب شوند. با این حال سونی پا را از این فراتر گذاشته و این بار 8 گیگابایت حافظه*ی رم GDDR5 را با کنسول همراه کرده است. این یعنی کاملا بیشتر از PS3 و البته کاملا قدرتمندتر از Xbox One. این حافظه*ی گران قیمت باعث می*شود که در طی سال*های آینده، PS4 همچنان کنسولی بسیار خوب باقی بماند و عمر زیادی داشته باشد. به طور کلی، طبق ادعای سونی، PS4 تا 10 برابر از PS3 قدرتمندتر است.
PS4 و Xbox One از پردازنده*هایی به غایت شبیه به هم بهره می*برند. بعلاوه، از APU جهت ادغام CPU و GPU استفاده می کنند. ظاهرا که سرعت پردازشی PS4 با اختلافی 400 مگاهرتزی نسبت به Xbox 1 بیشتر است و به 2 گیگاهرتز می*رسد. به هر صورت سوییچ به پردازنده*ی AMD برای هر دو اتفاق مهمی محسوب می*شود. صد البته AMD هم از خوشحالی در پوست خود نمی گنجد. گرافیک به کار رفته در Xbox One قدرتی معادل کارت گرافیکی Radeon HD7000 با 8 گیگابایت حافظه*ی اختصاصی DDR3 و 32 مگابایت eSRAM دارد. این در حالیست که گرافیک PS4 چیزی معادل همین Radeon HD7000 با 8 گیگابایت حافظه*ی اختصاصی GDDR5 است. عملکرد آن*ها اصلا مثل هم نیست و PS4 دست کم 50 درصد قدرتمندتر است.
در حین عملکرد، PS4 کنسول نسبتا کم سر و صدایی است و تا حدودی گرم می*شود. البته نه آن قدر گرم و داغ که نگران شوید. تنها مورد منفی که می*توان در این کنسول بازی مشاهده کرد این است که وقتی برای نخستین بار دیسک یک بازی را درون شیار مربوط قرار می*دهید، به یکباره صدای خیلی زیادی تولید می*شود. تقریبا همان مقدار صدایی که از PS3 Super Slim می*شنیدیم. اما خوشبختانه این صداها مربوط به اول کار است و کم کم کاهش می*یابد.
گیم پد Dual Shock 4
بدون تردید باید گفت که Dual Shock 4 بهترین دسته*ی بازی است که سونی تا به حال تولید کرده. این دسته*ی بازی، اصطلاحا Perfect و بدون نقص نیست، ولی در عوض خیلی نزدیک به بی نقص است. در بیشتر موارد، Dual Shock 4 را می*توان نسخه*ی بهبود یافته*ی Dual Shock 3 دانست. دو استیک استاندارد شستی، یک D pad یا همان پد دکمه های جهت دار بر روی قسمت سمت چپ، پد دکمه های عملکردی در سمت راست و چهار دکمه در قسمت بالا همچنان فرم اصلی را تشکیل می*دهند. بعلاوه سنسور تشخیص تراز و موتور لرزاننده*ی Dual Shock 3 با مقداری بهبود حفظ شده*اند.
استیک*های شستی اکنون مقداری مقعر با لبه*هایی برآمده ساخته شده*اند که باعث می*شود خیالتان از بابت لیز نخوردن انگشت راحت باشد. این در حالیست که بزرگ*ترین نقطه*ی ضعف Dual Shock 3 همان استیک*های محدب آن بودند. بنابراین نتیجه می*گیریم که سونی به بازخورد مشتریان توجه کرده است. به طور کلی، ساخت Dual Shock 4 کاملا ارگونومیک تر و مدرن*تر از Dual Shock 3 است.
فراتر از استانداردها، سونی یک سری ویژگی*های اضافی را نیز با این دسته*ی بازی همراه کرده است. یک اسپیکر، یک تاچ پد بزرگ قابل کلیک، یک ستون نور، دو دکمه*ی Share و Option به جای دکمه های سنتی Start و Select از آن جمله هستند. هرچند که این آپشن ها خیلی خوب بوده*اند، ولی چیز خیلی زیادی به تجربه*ی گیمینگ شما اضافه نمی*کنند. برای مثال اسپیکر موجود بر روی آن صدای زیادی تولید نمی*کند و در کل دست کم در بازی*هایی که در نخست برای PS4 وجود دارند، خیلی کارآمد نیست. چراغ جلویی هم خیلی شگفت انگیز نیست و تنها با بازی*هایی کاربرد دارد که به همراه دوربین PS4 کار می*کنند. در غیر آن صورت بلا استفاده است. این دسته در حقیقت قسمتی از سیستم Move را تشکیل می*دهد. سونی سعی کرده که با اضافه کردن یک ستون مجهز به دو دوربین که کنار تلویزیون قرار می*گیرد مقداری سیستمش را شبیه به Kinect مایکروسافت کند. این دو دوربین هرکدام رزولوشن 1280×800 پیکسلی دارند. البته این را در جعبه*ی PS4 نگذاشته تا مجبور باشید آن را به صورت جداگانه خریداری کنید. احتمالا نخواسته قیمت PS4 از Xbox One بیشتر شود.
در سوی مقابل، مایکروسافت کاملا بر روی دستگاه کنترل حرکتی خود یعنی Kinect کار کرده است. اکنون این دستگاه دیگر جزئی جدا نشدنی و ضروری Xbox One شده است. Kinect جدید که Kinect 2.0 نیز نامیده می*شود، کاملا پیشرفت کرده و از دوربین*های Full HD به جای VGA بهره می*برد. همچنین از سنسور فروسرخ برای بدست آوردن درکی بهتر از عمق میدان و فاصله*ی سوژه تا دوربین استفاده می*کند. این Kinect میدان دید خیلی بیشتری را نسبت به مدل پیشین در بر می*گیرد و آن قدر دقیق است که می*تواند باز شدن دو انگشت از یکدیگر را نیز تشخیص دهد. در ضمن این بار می*تواند حرکت تا 6 نفر را تشخیص دهد. ظاهرا که این دستگاه می*تواند تا 2 گیگابایت دیتا در ثانیه را آنالیز کند.
تاچ پد Dual Shock 4 را می*توان بهترین و مفیدترین افزونه*ی جدید این دسته*ی بازی دانست. این تاچ پد می*تواند در موقعیت*های مختلف کاملا کاربردی باشد. دکمه*ی Share هم چیزیست که امروزه برای اتصال به شبکه های اجتماعی کاملا ضروری می*نماید. دکمه*ی Share این دسته در قسمت بالا و بین D Pad و تاچ پد قرار گرفته است. به هر صورت در دنیایی که امروز در آن زندگی می*کنیم، به اشتراک گذاشتن موفقیت*هایی که در یک بازی کسب کرده*ایم، می*تواند ضروری باشد.
به طور کلی باید گفت که بازی کردن با Dual Shock 4 یک تجربه*ی بی نظیر است. این دسته*ی بازی کاملا آسان استفاده، پاسخگو، خوش ساخت و البته آشناست. به نظر می*رسد این دقیقا همان چیزیست که عاشقان بازی با کنسول*های سونی، از نسل بعدی گیم پد انتظار داشتند. برخلاف Dual Shock 3، نقاط ضعف Dual Shock 4 خیلی کم هستند. متاسفانه بعد از هر 3 یا 4 ساعت استفاده از دسته*ی بازی، نیاز به شارژ دوباره*ی آن خواهد بود. می*توانید دسته را با اتصال از طریق کابل Micro USB به کنسول شارژ کنید.
دکمه*ی Share
همه*ی خوبی*ها و نقاط قوت PS4 به یک طرف، دکمه*ی Share بر روی Dual Shock 4 نیز در طرف دیگر. این دکمه به شما اجازه*ی پخش زنده*ی بازی از طریق Twitch یا Ustream بر روی اینترنت و البته آپلود کلیپ*های 15 دقیقه ای از بازی در حال انجام شما بر روی فیس*بوک را می*دهد. نکته*ی شگفت آور این است که همه*ی این کارها را خیلی بی نقص انجام می*دهد. در هر کجای بازی که باشید، می*توانید با فشردن دکمه*ی Share، اپلیکیشن پخش را باز کنید. آپشن های آپلود اسکرین شات و ویدیو، بعلاوه*ی پخش زنده*ی بازی دیده می*شود. شاید Screen Shot کمترین جذابیت را داشته باشد. به صورتی که وقتی دکمه*ی Share را می فشارید و نگه می*دارید، می*توانید عکس صحنه*هایی از بازی را بر روی فیس*بوک یا توییتر آپلود کنید. بعلاوه*ی یک مسیج در زیر آن. از طریق Upload Video Clip نیز می*توانید قسمت*هایی تا 15 دقیقه از بازی خود را انتخاب کنید و با مقداری کراپ کردن و ویرایش آن را بر روی شبکه*ی اجتماعی آپلود کنید. Live Broadcast یا همان پخش زنده، جذاب*ترینشان است و می*توانید پخش زنده*ی تمام بازی خود را بر روی اینترنت قرار دهید. حتی صدا و تصویر خود شما نیز از طریق میکروفون و دوربین می*تواند در کنار تصویر زنده*ی بازی کردن شما قرار گیرد. برای بسیاری از بازی کننده ها، دیگر از این بهتر نمی*شود و برای ما با این اینترنت لاک پشتی و خسته، چیزی جز حسرت باقی نمی گذارد. به هر صورت دکمه*ی Share یکی از نقاط قوت بزرگ PS4 است که آینده*ی 10 ساله*ی آن را تحت تاثیر قرار می*دهد.
نرم افزار
بگذارید نکته ای را صادقانه بگوییم، بدون نصب Day One Patch نسخه*ی 1.5، بر روی PS4 هیچ چیز وجود ندارد. نه سیستم عامل، نه پخش بلوری، نه دسترسی PSN، نه مالتی پلیر آنلاین، نه پلی استیشن استور و نه پخش آنلاین. Day One Patch حدود 323 مگابایتی حجم دارد و پس از دانلود، نصب آن سه دقیقه زمان می*برد. پس از Restart شدن اتوماتیک، دنیایی در مقابل چشمان شما گشایش می*یابد.
واسط کاربری دسک تاپ جدید PS4، یک ارتقاء جدی و عالی نسبت به واسط کاربری نسبتا گیج کننده*ی PS3 به حساب می*آید. این واسط کاربری در حقیقت یک سری موزائیک*های مربعی شکل را شامل می*شود که با انتخاب هرکدام می*توانید محتوای بیشتر را شاهد باشید. کافیست که برای مثال یک بازی را انتخاب کنید. در این صورت می*توانید شاهد یک Over View که سازنده*ی بازی به صورت متن، عکس و ویدیو ارائه می*دهد یا فعالیت*های اخیر در شبکه های اجتماعی و نیز بازی*های مشابه باشید. در حقیقت وقتی دیسک یک بازی جدید را وارد می*کنید، آن بازی به طور کامل بر روی حافظه*ی 500 گیگابایتی ذخیره می*شود و برای همیشه موزائیک آن بر روی دسک تاپ جای می*گیرد. مگر اینکه آن را Uninstall کنید. همین منوال در مورد بازی*هایی که از PS Store دانلود می*کنید هم وجود دارد. وقتی بازی*ها زیاد می*شوند، دسک تاپ واقعا جای شلوغی می*گردد.
به طرز غیر قابل باوری، Music Unlimited تنها آپشن شما برای پخش موسیقی از طریق PS4 است. بالا آمدن Music Unlimited نسبتا طولانی است و زمان زیادی برای این کار طول می*کشد. بعلاوه کار کردن با آن هم همینطور کند و ناروان است. Hulu Plus و Netflix مقداری سریع*تر بارگزاری می*شوند و تجربه*ی مرورگری وب با آن نیز چندان تفاوتی با کنسول*های دیگر ندارد. به طور کلی دست و پنجه نرم کردن با محیط وابسطه به کیبورد و ماوس، بدون کیبورد و ماوس می*تواند کاملا مشکل باشد. حتی با وجود تاچ پد باز هم مرورگری وب خیلی آسان نیست.
ریموت پلی
اگر از جمله*ی کسانی هستید که ناامیدانه فکر می*کردید ریموت پلی دیگر بر روی PS4 منقرض شده است، می*توانید خوشحال باشید که این طور نیست. در حقیقت این تصور از آن جا ناشی شد که در روزهای نخست معرفی این کنسول، به خبرنگاران اجازه*ی انجام ریموت پلی با PS4 داده نشد و همه فکر کردند که اساسا سونی این قابلیت را از روی آن برداشته است. خوب ما باید بگوییم که نه تنها این قابلیت وجود دارد، بلکه تقریبا بی نقص کار می*کند.
قابلیت ریموت پلی، ویژگی است که به همراه PS Vita کار می*کند. اگر PS Vita دارید یک انسان خوشبخت هستید، در غیر این صورت یا باید به فکر خرید آن باشید و یا چشمتان به PS Vita ی دوستتان دوخته باشد. پس از آن، چیزی که بر روی PS Vita لازم خواهید داشت، اپلیکیشن PS4 Link خواهد بود. این اپلیکیشن بر روی آخرین نسخه*ی سیستم عامل Vita موجود است. با ورود به این اپلیکیشن، دو آپشن خواهید داشت. Remote Play و Second Screen. Sencond Screen چیزی نیست جز کنترل واسط کاربری PS4 از طریق صفحه*ی لمسی Vita. با این حال برای اینکه بتوانید به صورت تمام و کمال، واسط کاربری PS4 را بر روی Vita داشته باشید، بهتر است که Remote Play را انتخاب کنید. پس از آن، سیستم به دنبال Wi-Fi کنسول PS4 می*گردد و سپس از شما یک کد 8 رقمی برای رجیستر کردن دستگاه درخواست می*کند. این تنها کاریست که لازم است بکنید و پس از آن، کل اینترفیس PS4 را بر روی نمایشگر Vita داشته باشید. سونی توصیه می*کند که برای داشتن یک اتصال پایدار تر، Vita و PS4 را از طریق Ethernet متصل کنید. با این حال برای ما از طریق Wi-Fi مشکلی پیش نیامد.
اما واقعا از طریق ریموت پلی و Vita چه کارهایی می*توان انجام داد؟ جواب این است که تقریبا هر کاری. از انجام بازی گرفته تا مرورگری اینترنت و رفتن در PS Store. واقعیت این است که از طریق Wi-Fi تا فاصله*ی 6 متری از PS4 بدون هیچ مشکلی کار می*کردیم. بیشتر از آن می*توان شاهد یک سری مشکلات در اتصال بود.
بازی*ها
اگر به دنبال تفنگ، انفجار، آتش و کمی هیجان هستید، بازی Kill Zone: Shadow Fall می*تواند انتخاب نخست شما باشد. در حقیقت این بازی یکی از آپشن هایی است که می*توانید توان گرافیکی PS4 را به چالش بکشید. رنگ*ها، سایه*ها، کاراکترها، همه و همه چنان گرافیک عمیقی دارند که علاوه بر PS4 می*توانید دوستانتان که هنوز PS4 نخریده*اند را نیز به چالش بکشید و به هیجان وادارید.
اما به جز Shadow Fall، بازی*های شگفت انگیز دیگری هم وجود دارند. Resogun بازی است که واقعا می*توان آن را یک نمایش گرافیکی دانست. شما یک سفینه*ی دو بعدی در دنیایی سه بعدی هستید که باید سفینه های فضایی*ها را شکار کنید و همزمان، ناجی مردم از روی زمین به منطقه ای امن باشید. انفجارها و شلیک گلوله*ها، بعلاوه*ی صحنه های گرافیکی خیلی پیچیده، همگی جاهایی هستند که PS4 به خوبی از پس آن*ها بر می*آید.
10 دقیقه بیشتر لازم نیست که Knack را بازی کنید و سپس متوجه شوید که آن چیزی نیست جز نسخه*ی بعدی Crash Bandicoot. بازی، عمق میدان خیلی زیاد و کاراکترهای متحرک متعددی دارد و PS4 از پس همه*ی آن*ها به خوبی بر می*آید. این بازی از آن*هایی است که خشونتش با شخصیت*های فانتزی*تر ترکیب شده تا برای سنین پایین*تر هم مناسب باشد و در کل یک بازی ملایم به حساب آید.
مطمئنا Battlefield یکی از نام آشناترین بازی*های PS4 است. از آن بازی*هایی که چنان شما را در محیط جنگ واقعی غرق می*کند که کاملا از محیط اطراف جدا می*شوید. عمق میدان زیاد، انفجارها و تحرکات بسیار، همه و همه از جمله عناصری هستند که تمام توان PS4 را می*طلبند و خوشبختانه این کنسول خیلی خوب از پس آن*ها بر می*آید. Battlefield 4 حقیقتا یک بازی اول شخص محبوب و عالی است.
Assassin Creed دیگر بازی است که در ابتدای حضور PS4 می*توان آن را بازی کرد. این بازی نیز همانند Battlefield کاملا قدیمی و محبوب است و این بار شما می*توانید بازی گر نسخه*ی 4 یا همان Black Flag باشید. شما در محیطی شبیه به جزایر کاراییب بازی می*کنید و علاوه بر درگیری*های تن به تن، هدایت یک کشتی را نیز بر عهده خواهید داشت.
جمع بندی
به طور کلی باید گفت، هرچند که می*دانیم در این دوره و زمانه پول را به زحمت می*توان پس انداز کرد، ولی واقعیتش این است که PS4 دستگاهیست که ارزش خرج کردن همه*ی پس*اندازتان را دارد. کنسول بازی هم چیزی نیست که هر سال بخواهید عوضش کنید، بلکه تا 10 سال دیگر آن را خواهید داشت. تا 10 سال دیگر هم اگر کودک هستید جوان خواهید شد و اگر جوان هستید، پا به سن خواهید گذاشت. بنابراین PS4 می*تواند دوستی ماندگار برای شما باشد. دوستی که به جز سیستم تشخیص حرکتش، برتری*های فراوانی نسبت به Xbox One دارد و نسبت به PS3 نیز گویی موجودی از دنیای دگر است.
مزایا:
ایفای نقش به عنوان بهترین کنسول بازی از نظر عملکرد گرافیکی تا زمان معرفی
به همراه داشتن گیم پد Dual Shock 4 با تمام امکانات بی نظیر آن
طراحی منحصر بفرد و مدرن، به رقم زمخت بودن
معایب:
عمر کم باتری گیم پد Dual Shock 4
