نقد و بررسی بازی Call of Duty : Advanced Warfare برای پلی استیشن 4 PS4

چند سالی است که اصطلاح فرانچایز سالیانه در دنیای بازی های رایانه ای باب شده است و علت آن نیز عرضه ی سالیانه ی عناوین بزرگی است که خود به تنهایی با سودی که به دست می آورند، می توانند بودجه ی یک شرکت بازیسازی را تامین کنند اما مسئله کمی پیچیده تر است زیرا این عناوین سالیانه دارای اصالت اولیه ی خود نیستند و روز به روز ضعیف تر می شوند و انتقادات بیشتری بر آن ها وارد می شود. در حال حاضر دو کمپانی بزرگ صنعت بازی های رایانه ای یعنی Activision و Ubisoft به عرضه ی سالیانه ی عناوین بزرگ خود یعنی Call of Duty و Assassin’s Creed روی آورده اند که البته Activision سابقه ی طولانی تری در این زمینه دارد زیرا از سال 2003 تا کنون به طور سالیانه یک نسخه از سری Call of Duty عرضه می شود.

اوضاع در ابتدا برای این سری بازی ها به طرز خارق العاده ی مناسب بود. نسخه های اول و دوم با فروش های خیره کننده و همچنین جلب نظر منتقدان و مخاطبان توانستند نام این سری بازی ها را بر سر زبان ها بیندازند اما نسخه ی سوم دارای یک افت محسوس شد. Activision شاید در یکی از جنجالی تصمیمات تاریخ خود تصمیم گرفت که بازی را به زمان مدرن بیاورد. به این ترتیب سری Modern Warfare متولد شد و نسخه های اول و دوم آن انقلابی در سبک شوتر اول شخص پدید آورد. پیشرفتی که این دو عنوان در سبک شوتر اول شخص ایجاد کردند باعث شده تا اکنون و در زمان حال نیز هنوز عده ی کثیری اعتقاد داشته باشند که هیچ عنوانی نمی تواند به جذابیت آن دو نسخه دست یابد. جاه طلبی های Activision بیشتر نیز شد و این شرکت در یک تصمیم جنجالی دیگر بازی را در نسخه ی Black Ops 2 به آینده برد و انتظار داشت نتیجه ای همچون MW2 حاصل شود ولی این عنوان باعث شد تا سری Call of Duty در سراشیبی سقوط حرکت کند. سال گذشته نیز عنوان ضعیف تری به نام Ghosts منتشر شد و مورد هجمه و انتقاد های بسیاری در جنبه های مختلف قرار گرفت و عملا باعث شد تا باقی ماندن Call of Duty در صف برترین های دنیای بازی های رایانه ای، به تاری مو وابسته باشد. در حالی که همه فکر می کردند که Activision به این سری استراحتی بدهد تا ایده های جدیدی برای نجات این سری از پرتگاه به کار ببرد، در کمال تعجب و بهت همگان Call of Duty : Advanced Warfare معرفی شد. در ابتدا تصور می شد که این عنوان نیز ادامه ای بر سیر نزولی این سری باشد اما یک نکته ی مهم درباره ی این عنوان وجود داشت و آن این بود که استودیو Sledgehammer Games به عنوان استودیو سازنده ی بازی حضور داشت و این بدان معنی بود که سرانجام ساخت این فرانچایز از جا به جایی بین دو استودیو Infinity Ward و Treyarch خارج شده و یک استودیو جدید وظیفه ی ساخت بازی را بر عهده دارد. از سوی دیگر این عنوان اولین نسخه ی این سری بود که 3 سال برای ساخت آن زمان صرف شده بود و همه ی این موارد باعث شد تا امید ها به این نسخه بسیار بیشتر شود. نمایش های جذاب بازی و همچنین حضور یکی از برترین بازیگران هالیوودی یعنی کوین اسپیسی در نقش یکی از کاراکتر های اصلی بازی نیز تاکیدی بر این نکته بود که Advanced Warfare می تواند این سری را به اوج بازگرداند. سرانجام بازی در 4 نوامبر عرضه شد و نقد ها و نمرات بالای بازی گواهی این نکته بود که Activision به خوبی این سری را از خطر سقوط نجات داده است و حال می تواند به آینده ی آن امیدوار باشد.

داستانی پیشرفته

در سبک شوتر اول شخص هیچ عنوانی وجود ندارد که همچون Call of Duty دارای یک داستان بسیار جذاب و شخصیت پردازی عالی باشد. در واقع مهم ترین وجه تمایز سری Call of Duty با سایر عناوین شوتر نظیر Battlefield در زمینه ی داستانی و پرداخت شخصیت ها است. بدون شک داستان سه گانه ی MW هیچگاه از ذهن طرفداران پاک نخواهد شد و همچنین داستان خارق العاده و جذاب دو نسخه ی Balck Ops نیز همچنان یکی از برترین داستان ها در دنیای بازی های رایانه ای است. با چنین پیش زمینه ی محکمی، انتظار می رود که Advanced Warfare نیز دارای یک داستان جذاب باشد که در کل نیز این چنین است و داستان این نسخه شما را راضی می کند. بازی در سال 2054 آغاز می شود و بازیکنان در نقش یکی از سربازان ارتش ایالات متحده ی آمریکا یعنی Jack Mitchell قرار می گیرند. در این زمان، تکنولوژی نقش بسیار مهمی در ارتش ایفا می کند و سربازان با استفاده از پوشش ویژه ای به نام EXO دارای قدرت و توانایی بیشتری هستند. Mitchell همراه با دوست صمیمی خود یعنی Will Irons و گروهبان Cormack وظیفه دارند تا به سئول، پایتخت کره جنوبی بروند و از این شهر در برابر حمله ی ارتش کره ی شمالی دفاع کنند. در واقع داستان بازی با یکی از مهم ترین کشمکس های سیاسی عصر حاضر یعنی تنش میان کره ی شمالی و کره ی جنوبی آغاز می شود و بر اساس اعتقاد نویسندگان داستان، در آینده سرانجام این دو کشور وارد جنگ می شوند. Mitchell و گروهش وظیفه دارند تا به یک تیم دیگر کمک کنند تا Gunship های کره ی شمالی را نابود سازند. آن ها دیر می رسند و متوجه می شوند که تیم دیگر همگی کشته شده اند اما گروهبان Cormack به انجام این کار مصمم است و به تیمش دستور می دهد تا آن ها این کار را انجام دهند. تیم موفق می شود اما در آخرین لحظه دسته Will Irons در Gunship گیر می کند و Mitchell نیز نمی تواند به او کمکی کند. در انفجار Gunship، دوست صمیمی وی یعنی Will کشته می شود و دست چپ Mitchell نیز قطع می شود و او به اجبار از خدمت در ارتش معاف می شود در حالی که احساس شرم می کند که چرا نتوانسته صمیمی ترین دوستش را نجات دهد. در مراسم خاکسپاری Will، با پدر وی یعنی Jonathan Irons با نقش آفرینی کوین اسپیسی آشنا می شود. Jonathan Irons به او می گوید که Will همواره از وی به عنوان بهترین دوستش یاد می کرده و حال او می خواهد به Mitchell یک شانس دوباره بدهد. وی به Mitchell پیشنهاد عضویت در کمپانی نظامی خصوصی خود یعنی Atlas را می دهد و به او می گوید که می تواند در آنجا با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته، جایگزینی برای دستش پیدا کند. با پیوستن Mitchell به کمپانی Atlas داستان اصلی بازی آغاز می شود. در واقع شخصیت های اصلی داستان نظیر Gideon و Ilona در این زمان به داستان اضافه می شوند. اولین ماموریت Mitchell نجات نخست وزیر نیجریه از دست گروهی تروریستی موسوم به KVA به رهبری فردی به نام Hades می باشد. آن ها نسخت وزیر را نجات می دهند اما متوجه می شوند که هدف Hades نخست وزیر نبوده است بلکه وی به دنبال مهندس تکنولوژی بوده که با نخست وزیر در یک اجلاس دیدار داشته است. آن ها مهندس را نجات داده و به Jonathan Irons تحویل می دهند. Gideon اعتقاد دارد که KVA بزرگی از چیزی است که نشان می دهد و نقشه های بزرگی در سر دارد. همین اتفاق نیز رخ می دهد و این گروه تروریستی حملاتی هسته ای به نقاط مختلف جهان انجام می دهند و جهان را به مدت 4 سال فلج می کند. تمام دولت ها و ارتش ها ضعیف شده اند و حال این Atlas است که در جهان حکمرانی می کند.


پیش زمینه ی داستانی بازی بسیار جذاب است و شما را با خود همراه می سازد. البته در همان اواسط بازی تصور می شود که داستان بازی رو به پایان است اما یک پیچش فوق العاده در داستان بازی باعث می شود تا هیجان آن دو برابر شود. البته اگر اخبار بازی را دنبال کرده باشید و بدانید که شخصیت Jonathan Irons چه نقشی در داستان بازی دارد، شاید خیلی راحت بتوانید حدس بزنید که چه اتفاقی در پایان بازی رخ خواهد داد اما مسیر رسیدن به این پایان، بسیار جذاب است. بر خلاف سایر نسخه های این سری که تنوع محیطی چندانی نداشتند، Advanced Warfare در نقاط مختلف جهان، دنبال می شود، سئول، نیجریه، واشنگتن، دیترویت، یونان، بغداد جدید، بغارستان، سان فرانسیسکو و بانکوک بخشی از مکان هایی هستند که بازی در آن ها جریان دارد. بر خلاف نسخه های پیشین که دارای تعداد مراحل کمی بود، این نسخه دارای مراحل بیشتری است اما افزایش تعداد مراحل باعث شده تا زمان برخی از مراحل نظیر مرحله ی پل Golden Gate بسیار کم باشد. یکی از تغییرات مثیبت بازی در بخش داستان، صحبت کردن Mitchell در میان پرده های سینمایی بین مراحل است که باعث می شود تا زوایای مختلف داستانی بهتر مشخص شوند. Troy Baker مشهور با صدای خود به Mitchell جان بخشیده است ولی ایده ی صحبت کردن شخصیت اصلی، هنوز نیاز به کار دارد. شخصیت فرعی اصلی بازی یعنی Gideon نیز همانند سایر شخصیت های فرعی این سری، از شخصیت پردازی مناسبی برخوردار است که البته نباید از بازی خوب Gideon Emery در نقش وی چشم پوشی کرد. اما بدون شک قوی ترین شخصیت بازی Jonathan Irons می باشد که به واسطه ی نقش آفرینی جذاب کوین اسپیسی و همچنین ویژگی های شخصیتی خود، توانسته به خوبی جای خود را در بازی باز کند. اسپیسی که در سریال جذاب House of Cards نیز نقش یک سیستمدار قدرت طلب را بازی کرده است، به خوبی توانست به این شخصیت جان بدهد. داستان Advanced Warfare پردازش خوبی دارد اما کمی ساده لوحانه پیش می ورود و پایان آن نیز از میانه های بازی مشخص است و همین نکته است که کمی به این بخش ضربه زده است. پایان بندی بازی نیز کاملا باز است و این جمله ی Mitchell که (( این تنها آغاز راه است )) نشان می دهد که به احتمال بسیار زیاد نسخه ی دوم این عنوان نیز ساخته خواهد شد.

نبرد های پیشرفته

گیم پلی Advanced Warfare تفاوت های بسیاری زیادی با سایر شوتر های عصر حاضر دارد. بازی در مقطعی از زمان دنبال می شود که تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده است و به همین دلیل در ارتش ها حرف اول را می زند. مهم ترین تغییر بازی که زمینه ی ایجاد تغییرات دیگر را نیز فراهم کرده است، پوشش EXO است. این پوشش که نمونه ی آن را پیش از این در فیلم Elysium نیز دیده شده است، یک تکنولوژی حقیقی است که اکنون در مرحله ی آزمایش قرار دارد و قرار است به زودی استفاده از آن در ارتش آمریکا آغاز شود. تیم سازنده در واقع از طرح های آزمایشی در ارتش ها بهره برده است و به آن ها جان بخشیده است. به وسیله ی این پوشش، توانایی پرش های بلند یا Boost Jump و ضربات محکم به بازیکنان داده می شود. همچنین توانایی های دیگری نظیر آهسته کردن زمان برای مدت کوتاهی و سپر نانو نیز به وسیله ی همین پوشش به بازیکن داده می شود. تجهیزات و اسلحه های بازی نیز بسیار پشرفته تر هستند. IMR ،Bal-27، AMR9 و HBRA3 از جمله سلاح های موجود در بازی هستند. بدون شک جذاب ترین اسلحه ی بازی IMR است که این توانایی را دارد که بدون خشاب گذاری، خود فشنگ تولید کند. در واقع شما در حین مبارزه نیازی به تعویض خشاب ندارید که این نکته باعث افزایش بیش از پیش سرعت گیم پلی شده است. البته فشنگ های شما پس از مدتی به اتمام می رسند اما شما به جای خشاب گذاری یک اهرم در اسلحه را جا به جا می کنید تا فشنگ های تولید شده توسط مخزن وارد اسلحه شوند تا بتوان از آن ها استفاده کرد. در این اسلحه مخزنی با نام Liquid Matter که وظیفه ی ساخت فشنگ ها را بر عهده دارد.


نارنجک ها نیز در بازی به 2 دسته ی Smart و Tactical تقسیم می شوند. نارنجک های Smart همانطور که از نامشان پیدا است، هوشمند هستند و خود دشمن را یافته و به سمت وی حرکت می کنند. نارنجک های Tactical به 3 دسته ی Flash، EMP و Threat تقسیم می شوند. برای پرتاب نارنجک های Tactical، ابتدا نارنجک ها در دست Mitchell قابل تغییر حالت هستند و سپس می توان آن ها را پرتاب کرد. نارنجک های Threat یکی از نارنجک های جدید این عنوان می باشند که می توان به وسیله ی آن ها مکان دشمنان را مشخص کرد. کی از تغییرات جزئی بازی نسبت به نسخه های قبلی محل نشان دادن تعداد فشنگ ها و نارنجک ها است. بر خلاف اکثر عناوین شوتر که این اطلاعات را در گوشه ی سمت راست بازی نمایش می دهند در این بازی تعداد فشنگ ها بر روی اسلحه و تعداد نارنجک ها در سمت چپ آن نمایش داده می شود.

از جمله دیگر تجهیزات موجود در بازی انواع وسایل نقلیه نظیر بالگرد، نوعی تانک، قایقی پیشرفته و Hoverbike است که کنترل هر یک از آن ها هیجان زیادی به بازی بخشیده است. Mute Charge نیز یکی دیگر از تجهیزات موجود در بازی است که با ایجاد یک پالس الکترو مغناطیسی زمان را آهسته می کند. Mag Gloves نیز نوعی خاص از دستکش است که پیش از این نمونه ی آن در فیلم ماموریت غیر ممکن 4 دیده شده است و به کمک آن می توان از ساختمان ها بالا رفت. Grappling Hook نیز یکی از تجهیزات جالب و کاربردی بازی است که یک قلاب انداز است. وجود این تجهیزات پیشرفته باعث شده تا گیم پلی از شیوه ی یکنواخت خود فاصله بگیرد و شما را با خود همراه سازد. طراحی مراحل بازی یکی دیگر از نقاط قوت گیم پلی است. تمام مراحل مختص به شلیک گلوله مداوم نمی باشد و مراحل متنوعی از پرش روی سقف اتوبوس ها و مخفی کاری گرفته تا فرار در بغداد در بازی گنجانده شده است. برای مثال سازندگان برای مراحل اندک مخفی کاری بازی نیز قابلیت های جدیدی نظیر سوت زدن و کشیدن دشمنان با Grappling Hook را قرار داده اند. صحنه های سینمایی و دکمه زنی که یکی از نماد های این سری است نیز در بازی وجود دارند و اینبار نقش پر رنگ تری ایفا می کنند و Advanced Warfare را به یک اکشن هالیوودی تبدیل کرده اند. همانطور که گفته شد، تنوع مراحل بازی عالی است و شما را خسته نمی کند. یکی از بهترین مراحل بازی، مرحله ای است که در شهر میشیگان دنبال می شود و حال و هوایی همچون بازی های ترسناک دارد. در واقع تیم سازنده ادای دینی به ساخته ی قبلی خود یعنی Dead Space در این مرحله داشته اند.


در بازی سیستم جمع آوری امتیاز نیز وجود دارد که البته محدود است و پاداش آن نیز آپگرید کردن EXO است. همین سیستم محدود آپگرید نیز باعث جذاب شدن بازی می شود زیرا با جمع آوری امتیازات لازم می توان EXO قدرتمندی داشت که به بازیکن توانایی بیشتری در مقابله با دشمنان می دهد. البته خود بازی نیز به مرور قابلیت های بیشتری به EXO اضافه می کند که از جمله ی آن ها قابلیت ناپدید شدن است. شاید تصور شود این قابلیت ها به طور نا محدود قابل استفاده هستند ولی EXO دارای باتری معینی است و در صورت استفاده بیش از حد، باتری وی به پایان می رسد. برای مثال همین قابلیت نا پدید شدن از باتری EXO می کاهد و باید در فواصل زمانی کوتاه آن را غیر فعال کرد تا باتری مجددا شارژ شود.

گیم پلی Advanced Warfare تغییرات بسیار مثبتی نسبت به نسخه های پیشین داشته است و این را مرهون استفاده از تکنولوژی های جدید در بازی است. بدون شک اگر بازی در آینده دنبال نمی شد، امکان استفاده از این تجهیزات در گیم پلی وجود نداشت و باز هم شاهد یک گیم پلی تکراری می بودیم. با این حال گیم پلی Advanced Warfare در مراحل پایانی کمی تکراری و خسته کننده می شود ولی با این حال در دیدگاه کلی بسیار عالی است و تنوع مراحل بازی و همچنین وجود صحنه های سینمایی متعدد باعث می شود تا هیچگاه هیجان بازی کاسته نشود.

چشم انداز پیشرفته

مهم ترین انتقاد ها از نسخه های اخیر سری Call of Duty به ویژه دو نسخه ی Black Ops 2 و Ghosts، مربوط به گرافیک کم این دو بازی و عدم بهینه سازی آن ها بود. Advanced Warfare کاملا بر خلاف این دو نسخه می باشد و دارای یک گرافیک نسل هشتمی است و به خوبی بهینه سازی شده است. البته نباید پورت ضعیف بازی بر روی کنسول های نسل هفتمی را فراموش کرد اما از آنجایی که Sledgehammer Games ساخت نسخه های نسل هشتمی و PC را بر عهده داشته است و پورت بازی بر روی کنسول های نسل هفتمی توسط استودیو High Moon صورت گرفته است، می توان این مسئله را به پای استودیو High Moon نوشت. کیفیت بافت های بازی بسیار بالا است و جزئیات کاراکتر ها به ویژه چهره و حرکات لب و دهان خارق العاده است. استفاده از موشن کپچر برای تمامی صحنه ها به کیفیت بالای بازی کمک شایانی کرده است. میان پرده های سینمایی و با کیفیت بازی که آن ها نیز با استفاده از موشن کپچر ساخته شده اند، بسیار بهتر و جذاب تر از میان پرده های خسته کننده ی نسخه های پیشین می باشند. تنها کافی است که کیفیت این میان پرده ها را با کیفیت میان پرده های Black Ops 2 مقایسه کنید تا درک کنید که Advanced Warfare چه قدر در زمینه ی گرافیکی بهتر است.


همانطور که پیش از این گفته شده، بازی در نقاط مختلف جهان جریان دارد و طراحی شهر های مختلف که هر کدام دارای خصوصیات معماری خاص خود می باشند، مسلما برای تیم سازنده چالش بزرگی بوده است ولی تیم طراحی بازی به بهترین شکل ممکن این کار را انجام داده اند. افکت های انفجار و پاشیدن خون پس از شلیک نیز بسیار بهتر است. در این زمینه نیز میتوان این عنوان را با Ghosts مقایسه کرد که چگونه در آن عنوان، خونی که پخش می شد صورتی رنگ بود ولی در Advanced Warfare این امر بسیار با کیفیت شده است.صحنه ی تخریب پل Golden Gate فوق العاده کار شده است و برای اولین بار در طول این سری شاهد یک تخریب پذیری خارق العاده هستیم که اگر چه در طول گیم پلی نمی باشد اما وجود آن در این سری که با تخریب پذیری بیگانه است، بسیار جذاب است. طراحی چهره ی کاراکتر ها تمام از چهره ی واقعی گویندگان آن ها بوده است. چهره ی Mitchell کاملا منطبق با چهره ی Troy Baker است. در این بخش نیز، شخصیت Jonathan Irons یک سر و گردن از شخصیت های دیگر بالا تر است زیرا کوین اسپیسی یک بازیگر کارکشته است و می داند که چگونه از صورت خود برای القای مفاهیم استفاده کند. بازی از سیستم Particle System در بخش گرافیکی بهره می برد که کوچک ترین جزئیات را با وضوح بالا به تصویر می کشد.

جزئیات پوشش کاراکتر های اصلی فوق العاده است و طراحی اسلحه ها نیز از کیفیت بالایی بر خوردار است اما طراحی مردم عادی چندان مناسب این عنوان نیست. تنها کافیست سکانس خاکسپاری Will Irons را تماشا کنید و جزئیاتی که روی Jonathan Irons کار شده را با اطرافیانش مقایسه کنید. دشمنان در بازی دارای تنوع خوبی هستند و هوش مصنوعی نسبتا بالایی دارند ولی با این حال هوش مصنوعی آن ها هنوز با سطح عالی فاصله دارد. در کل می توان گفت گرافیک Advanced Warfare یک پیشرفت قابل توجه در این سری است و به خوبی توانسته خاطره ی گرافیک های پایین نسخه های پیشین را از بین برده است ولی هنوز دارای ضعف های اندکی در سایه زنی و نور پردازی است.

ندای پیشرفته

تیم گوینده و بازیگری Advanced Warfare یکی از قوی ترین تیم هایی است که در چند سال اخیر در یک بازی رایانه ای حضور داشته اند که در راس آن ها نام کوین اسپیسی و تروی بیکر دیده می شود. بازیگران دیگری نظیر Gideon Emery و Angela Gots نیز در این بازی ایفای نقش کرده اند. کوین اسپیسی به شخصیت Jonathan Irons جان بخشیده است و واقعا سخت است که شما این کاراکتر را دوست نداشته باشید. او به خوبی شخصیت مردی که تنشه ی قدرت است را به تصویر کشیده است و نشان می دهد که او برای رسیدن به قدرت از هیچ چیزی فرو گذار نیست. تروی بیکر که سال گذشته با صداپیشگی به یاد ماندنی شخصیت جوئل در The Last of Us سیلی از تحسین ها را روانه ی خود کرد حال برای اولین بار در یک عنوان شوتر به ایفای نقش پرداخته است و یک تجربه ی جدید را انجام داده است.


Harry Gregson-Williams که پیش از این با نواختن موسیقی به یاد ماندنی عنوان Metal Gear Solid 4 توانایی خود را نشان داده است، اینبار موسیقی Advanced Warfare را نواخته است و در این کار نسبتا موفق بوده است اما موسیقی او نیز نمی تواند جای موسیقی های فوق العاده هانس زیمر که مربوط به عنوان MW2 است را در ذهن طرفداران بگیرد. نکته ی جالب در مورد موسیقی این بازی همکاری Williams با گروه مشهور Audiomachine است که در ساخت موسیقی های حماسی و بی کلام در جهان شناخته شده هستند و تنها کافی است یکی از آلبوم های این گروه را گوش کنید تا واقعا معنای امید را درک کنید. موسیقی بازی همواره در پس زمینه پخش می شود و همراه با روند بازی اوج می گیرد. موسیقی های بازی کاملا با فضای بازی منطبق است برای مثال موسیقی که هنگام مرگ Will Irons پخش می شود فضای حزن انگیز بازی را بیشتر می کند. صداگذاری محیط نیز دارای کیفیت مناسبی است و صدای شلیک ها و انفجار ها با واقعیت منطبق است.

دانلود موسیقی اصلی بازی

جنگاوری پیشرفته

Call of Duty : Advanced Warfare یک جهش رو به جلو است، عنوانی که سری مشهور Call of Duty را از پرتگاه سقوط نجات داد و جانی دوباره به این سری بخشید. همانطور که انتظار می رفت، تغییرات مثبتی که Sledgehammer Games در گیم پلی بازی ایجاد کرد، سبب شد تا با از حالت کلیشه ای و تکراری خود فاصله بگیرد و جذاب تر شود. در کنار تغییراتی که در گیم پلی به وجود آمد، بهبود گرافیکی بازی و داستان جذاب و درگیره کننده یکی دیگر از دلایلی بود که بازی مورد استقبال مخاطبان و به ویژه منتقدان قرار گرفت. با این حال Call of Duty : Advanced Warfare هنوز در حد MW2 و یک نسخه ی انقلابی نیست که این سری را به یکتاز دنیای بازی های رایانه ای تبدیل کند ولی در حال حاضر یکی از بهترین شوتر هایی است که ساخته شده است و با توجه به تاخیر عنوان Battlefield : Hardline به سال 2015، این عنوان می تواند در سال 2014 به فروشی خارق العاده دست یابد.