نقد و بررسی بازی LEGO Jurassic World برای پلی استیشن 4 PS4

“”اوه،وای، آه” داستان همیشه اینگونه شروع می شود و سپس با جیغ و فرار ادامه پیدا می کند.” این جملات، توسط Jeff Goldblum که در نقش دکتر یان مالکولم ایفای نقش می کنند، گفته می شود و عمل رو به رو شدن با دایناسور های سابقا-منقرض شده و مشاهده ی آنان با پوست و گوشت را توصیف می کند اما به عنوان خلاصه و چکیده بازی Lego Jurassic World هم به حساب می اید. در جدیدترین نسخه بازی های لگویی که در آن چهار فیلم Jurassic Park، The Lost World، Jurassic Park 3 و Jurassic World به شکل بلوک های لگو بازسازی شده است، شما مدام بین دو حالت “اوه و وای” ناشی از بازی کردن در نقش دایناسور های پلاستیکی و فرار کردن از دست مارمولک های بزرگ تا حدی که پاهای کوچک لگویی توان آن را دارند، قرار دارید. جیغ زدن هم اختیاری است.

نکته: این متن ترجمه نقد سایت Gamesradar می باشد و صرفا عکس های آن، خارج از منبع و توسط سایت گیمفا قرار داده شده است و در بعضی موارد برای القای بهتر مفهوم، کلماتی به متن اضافه شده است؛ از این رو منظور از “من” در جملات متن، صرفا نویسنده اصلی مطلب (آقای Matt Clapham) می باشد و نه مترجم سایت گیمفا.

وقتی مبارزات بازی شروع می شود، از یک سطح برجسته و درخشان فاصله دارد و می توانست از این بدتر باشد اما در حال حاضر قابل قبول است. مسلما کسی به سراغ این مجموعه به خاطر مبارزات آن نمی آید ولی بازی های قبلی لگو، دزدان دریایی با شهامت و جسور، یک پروفسور باستان شناس با شهامت و یک جدای (Jedi در جنگ ستارگان) با جسور داشتند. با این حال یک Compsognathus (که احتمالا توسط دوستانش، البته اگر دوستی داشته باشد، Compy صدا می شود!، نوعی دایناسور) که تا زانوی شما قد دارد و باید برای قرار دادن پنچه ی او بر روی زمین تقلا کنید، مانند شخصیت های قبلی خوب نیست؛ البته این موجود به نسبت کم استفاده می شود و بیش تر از آن که عصبانی کننده باشد، آزار دهنده است. (یعنی خیلی اعصاب خوردکن نیست)

به جای این موضوع، شما می توانید با وقفه هایی کوچک، خودتان را در پازل های کلاسیک سری لگو غوطه ور کنید، پازل هایی که در مقایسه با پازل های Lego Batman 3 که در آن ها می بایست بیش فعالانه اقدام به تعویض لباس (Suit-Switch) شخصیت های خود می کردید، به مراتب ساده تر اند. شما احتمالا قوانین پایه ای بازی را می دانید، مگر این که یکی از آن 12 نفری باشید که هنوز این سری بازی ها را انجام نداده اند: قاعده ی اصلی این بازی این است که بدانید چه کسی از افرادتان می تواند موانع سر راه را برطرف کند که در این میان، قابلیت خرد کردن تمامی لگوهای اطراف به بارانی باشکوه و رضایت بخش از پیچ و مهره (Stud) هایی که واحد پول بازی هستند و البته گهگاهی ساختن چیزی چاشنی کار شده است. فرق اصلی در این جاست که افرادتان در این جا فقط دیرین گیاه شناسانی که می خواهند تپه هایی از باقی مانده دایناسور ها را زیر و رو کنند و باستان شناسانی که می توانند با استخوان بناهای ویژه ای بسازند نیستند، بلکه دایناسور ها نیز از افراد شما هستند.


آن ها جالب ترین چیز اضافه شده به بازی های لگو در طول این سالیان هستند. این دایناسور ها با پیدا کردن تعدادی آیتم لگویی خاص در هر مرحله برای شما آزاد (Unlock) می شوند و هر یک از این آیتم ها یک چیز جدید به لیست وحشتناک خزندگان شما اضافه می کند _ و سال ها از آخرین باری گذشته است که من در یک بازی لگو احساس کردم که مجبورم به دنبال آیتم های جمع کردنی مانند این عنوان بگردم. Raptorها که موجودات باهوشی هستند، منعطف ترین دایناسور های این بازی هستند و به دلایلی می توانند ساختار هایی لگوی خاصی را بسازند و علاوه بر این می توانند به نرده های خاصی چنگال بکشند و همین طور می توانند هوا را بو بکشند و ردی را به سوی اشیا یا هدف هایی مشخص می کنند. Dilophosaurusها، از خودشان سم پرتاب می کنند که قابل استفاده بر روی اشیای سبز رنگ جوشنده است. Pachycephalosaurusها از استخوان بالای سرشان برای خراب کردن ساختار های ترک خورده استفاده می کنند. کار های کمی وجود دارند که در حال حاضر نمی توانید انجام دهید ولی هر کدام از این جانوران، آن افسون اصیل رندر شدن در دنیای لگو را که لیست بلند بالایی از بازی ها را دارد، دوباره بدست آورده است.

تنها شرکت InGen (یکی از شرکت های سری پارک ژوراسیک) نیست که می تواند در قوانین طبیعی چیز های مختلف دخالت کند: شما نیز می توانید دایناسور های خاص خودتان را بسازید. این مورد شبیه ساختن Minifig ها در نسخه های قبلی لگو است و به شما اجازه می دهد بخش های مختلف بدن دایناسور را که تا به حال آزاد (Unlock) کرده اید را با هم ترکیب کنید. مثلا قرار دادن سر یک Triceratops بر روی بدن یک Velociraptor. علاوه بر این شما می توانید طرح روی پوست آن ها و رنگ آن را نیز عوض کنید (کسی پوست گاو را ایجاد کرده است؟!). علاوه بر این شما می توانید ژنوم آن ها را نیز دستکاری کنید و همه نوع موجودِ ترسناک و عجیب و غریبِ شگفت انگیزی ایجاد کنید.

هر کدام از فیلم ها لحظاتی دارند که شما در آن کنترل یک موجود با مقیاس بالا را در اختیار می گیرید که متاسفانه مدت زمان زیادی را با آن ها در بخش Story Mode سپری نمی کنید. این بخش ها حتی اگر به طور ویژه به منبع خود وفادار نباشند اما عموما خارق العاده هستند. دور کردن Raptorها توسط یک Ankylosaurus در بخش Jurassic Park 3، جزو نمونه های کمیاب مبارزات واقعا لذت بخش است. استفاده کردن از یک T.Rex در وسط میدان نبرد _که در آن شما با استفاده از QTE (Quick Time Event، بخش های دکمه زنی) Raptor ها را دور می کنید و به گروه بازماندگان اجازه می دهید که با حل یک سری پازل کار آن ها را تمام کنند_ جزو بخش های لذت بخش نوستالژیک بازی است.

دایناسور ها فقط به مبارزات بازی روح و زندگی نبخشیده اند، بلکه در مورد بخش شوخی و طنز بازی نیز همین گونه بوده است. صحنه آشپزخانه و Raptor فیلم اول که تاریک و ترسناک بود، حالا با دیدن دایناسوری با یک کلاه کوچک پشمی که شما در فریزر منجمدش کرده اید خیلی جالب تر است. صحنه ی علف های بلند در The Lost World به طرز بیرحمانه ای مورد تمسخر قرار گرفته است و به نظر می رسد لحظه ای که در Jurassic World پلیس ها با مرگ و ترس دست و پنچه نرم می کنند، برای تیم سینماتیک Traveller’s Tales یک چالش بوده است که راهی آرام برای ناپدید کردن کرکتر های پیدا کنند. اگر سینماتیک های بازی مشکلی داشته باشند، آن مشکل کیفیت صدای پایین دیالوگ هایی است که مستقیما از سه فیلم اول گرفته شده اند که در طول مرحله ها حضور دارند و در مقابل سایر صداهایی که تازه هستند قرار دارند. مراحل نسخه Worlds، از شر این مشکل گریخته اند و پچ پچ ها و صداهای بیش تری برای اجرا شدن دارند.

خارج از بخش داستانی بازی، شما می توانید ببینید که واقعا لیست حیوانات Lego Jurassic World چه کار می تواند بکند. این لیست باعث بازگشت شما برای بازی کردن دوباره مرحله به صورت Free Play و تکرار مراحل بازی می شود تا همه ی آیتم های قابل جمع کردن و آجر های طلایی را بدست آورید. همچنین در بخش های آزاد و خارج از مراحلی که در مناطق Isla Nublar و Isla Sorna جریان دارند (در اصطلاح بازیسازی Overworld) نیز آجر های براق دیگری در انتظار شما هستند (که آن ها را جمع کنید) و علاوه بر این مراحل تعقیب و گریز نیز وجود دارند که در آن ها اغلب شما (شخصیت بازی) در حال دویدن به سمت دوربین و جاخالی دادن از حملات و دنبال کردن مسیر پیچ و مهره ها (Stud) هستید. در کل، بخش های دویدن، کوتاه مدت هستند و اگر بخواهید همه ی آیتم های جمع کردنی را بدست آورید، کمی حالت تست حافظه دارند ولی با این حال خوب قاب بندی شده اند.


بخش جنبی بهتر، بخش ضمائم (Enclosures) است. در این بخش شما می توانید با آجرها صفحه هایی را بسازید که برای احضار دایناسور های غول پیکر استفاده می شود تا در جریان بازی اصلی قرار بگیرند. پا گذاشتن به جای یک T.Rex یک لذتِ یک بار مصرف (کوتاه) است اما آن پنج دقیقه خاطره انگیز، هسته ای بسیار آشنا ایجاد می کند. در این بازی علاوه بر این ها، کارگرانی برای نجات دادن، مسابقه هایی برای برنده شدن، دایناسور هایی برای درمان کردن و کرکتر هایی برای آزاد (Unlock) کردن وجود دارند. هر چند من شک دارم که طرفداران آتشین سری هم بخواهند Stud های خود را برای آزاد کردن اشخاصی امثال Dino Handler Bob بدهند. در واقع، لیست شخصیت های انسانی این بازی یکی از ضعیف ترین هاست و شاید تنها تفاوت در لباس های آنها ارزش تلاش برای بدست آوردن آن را دارد.

در حالی که Hubهای بازی به اندازه کافی دوست داشتنی هستند، با این حال استفاده ی آن ها در بخش Campaign اندکی گمراه کننده است. آن ها ماموریت های داستانی را به همدیگر مرتبط می کنند و پیش زمینه های داستانی ارائه می کنند و در عوض شما نیز به راحتی امکان شنا کردن از یک جزیره به جزیره دیگر را دارید (البته شما هنوز می توانید از نقشه برای دوباره تکرار کردن ماموریت ها استفاده کنید). من چند کرش (Crash) را در بازی بر روی PS4 تجربه کردم و هوش مصنوعی همراهان همچنان ایراداتی دارد و در عجیب ترین جاهای ممکن گیر می کنند. در حال حاضر، احمقانه است که انتظار داشته باشیم این مشکلات برطرف شوند ولی در هر حال بازی هنوز در بعضی موارد می لنگد.


الان زمان جالبی برای بازی های لگو است. چه با بازی Dimensions که مانند یک سنگ آسمانی بزرگ جلوه می کند و چه با عنوان Worlds که مانند یک Minecraft عمل می کند، شاید این فرمول که برای مدت طولانی کار می کرده است، به زودی منقرض شود. من روی برتری های Lego Jurassic World شرط نمی بندم. این بازی می تواند یک پیشرفت نسبتا اندک باشد ولی درمانی برای خستگی (و خسته کننده شدن) سری لگو نیست اما بعد از اندکی توجه، من تصمیم گرفتم که این عنوان مرتبط با پارک ژوراسیک را تایید کنم.