نقد و بررسی بازی Formula 1 2015 برای پلی استیشن 4 PS4

همه ی گیمرها استودیوی Codemasters را می شناسند. مطمئنا با توجه به کارنامه ای که دارد می توان گفت این استودیو یکی از بهترین سازنده های بازهای ریسینگ در دنیا است. فقط دو محصول فوق العاده محبوب این استدیو یعنی Dirt و Grid کافی هستند تا کار درست بودن Codemastersـی ها ثابت شود. این استودیو از چند سال قبل تصمیم گرفت وارد دنیای مسابقات فرمول ۱ شود و با عرضه ی F1 2009 این کار را شروع کرد. بر خلاف بازی های قبلی سازنده‌ها در این محصول بر شبیه ساز بودن تاکید کامل داشتند. بازی های شبیه ساز به سختی می توانند طرفدار جمع کنند. مخصوصا وقتی یک بازی در مورد موضوعی مثل مسابقات فرمول ۱ باشد (که به خودی خود در بین گیمرها و مردم عادی کمتر از بقیه مسابقات طرفدار دارد) دیگر کار خیلی سخت می شود. بله این استودیو دست روی موضوع دشواری گذاشته بود اما به موفقیت رسید. F1 در مدت زمان اندکی به یک شبیه ساز کامل تبدیل شد. اما این بار قضیه فرق می کند. این بار کدمسترز قدمی اساسی به سمت عقب برداشته و بازی F1 2015 را خیلی جمع و جور تر از قسمت های قبلی اش ارایه کرده است. البته با توجه به این که اولین نسخه از این سری است که به طور کامل به نسل جدید کنسول ها اختصاص دارد همه منتظر یک بازی بزرگ و کامل بودند اما سازنده خیلی از ویژگی های گیم پلی بازی را حذف کرده است. آیا این تصمیم درست بوده یا این که استودیوی با تجربه به خاطر ورود به نسل جدید فرصت کافی برای پیاده سازی ایده هایش نداشته است؟


شیرین برای تازه کارها، چالش برانگیز برای طرفدارها

بازی F1 2015 بخش Career Mode ندارد؛ اولین و بزرگترین ضد حالی که با ورود به منوی بازی متوجه آن می شوید. اما چرا این بخش حذف شده است؟ اصلا وجود آن از ابتدا ضروری بود؟ بهتر است از خیر تمرکز بر روی این موضوع بگذریم و به سراغ بخش های دیگر برویم. تعداد خودرو ها و پیست ها تغییر خاصی نکرده است. بسیاری از بخش های جانبی گیم پلی (مثل دریافت ایمیل و…) از بازی حذف شده اند و همچنین بخش تنظیمات فنی خودرو دسخوش تغییراتی شده تا گیمرهای تازه کار در این بخش گم نشوند. بله! بازی به طور کامل ساده شده. بازی آماده شده تا گیمرهای تازه کار از بازی لذت ببرند که به نظر من این بهترین تصمیم ممکن بوده است. بازی به دو بخش کلی تقسیم شده. بخشی که برای گیمرهای حرفه ای چالش برانگیز است (واقعا چالش برانگیز است!) و بخشی که برای گیمر های تازه وارد در این سبک جذاب است. کار برای گیمر های تازه وارد واقعا راحت شده است. از بین راننده های معروف و شناخته شده و شرکت های موجود انتخاب می کنید و وارد بازی می شوید. دیگر نیازی نیست تا یک راننده بسازید و از صفر شروع کنید. وقتی وارد مسابقات می شوید بازی به انتخاب خودتان در رانندگی به شما کمک می کند. ترمز های کمکی، خطوط راهنما ، جهت دادن و… بعد از مدتی آزمون و خطا به راحتی می توانید کنترل خودرو را به طور کامل دست بگیرید و کمک های بازی را متوقف کنید. برای حرفه ای ها هم بازی به شدت چالش برانگیز است. HUD به طور کامل حذف می شود، هیچ کمکی از بازی به شما نمی رسد و از همه مهمتر هوش مصنوعی فوق العاده ی حریفان باعث می شود تا حسابی اشکتان در بیاید. اکر در این بخش پیروز شوید به عنوان Worlds Champion دست پیدا می‌کنید.


اما چه چیزی باعث می شود تا به این نتیجه برسیم که انتخاب سازنده‌های بازی درست و به‌جا بوده است؟ این که کنترل خودرو های فرمول ۱ به طرز شگفت انگیزی در بهترین حالت ممکن قرار دارد. سازنده با ورود به نسل جدید و نسخه جدید موتور پایه‌ی ego موفق شده تا کنترل طبیعی خودروهای این مسابقات را به طور کامل و دقیق و روان بازسازی کند و با توجه به این که خیلی از اضافات را حذف کرده توانسته بیشتر از گذشته به هسته ی بازی رسیدگی کند.

حرف از موتور پایه شد؛ ego انجینی است که سازنده‌ها سالهاست از آن استفاده می کنند. و مطمئنا این قضیه به خوبی روی بازی های این استدیو تاثیرگذار بوده است. همه دیدیم که یوبی‌سافت با آنریل ۲.۵ چه Splinter Cell ـی ساخت یا راکستدی که به چه سطح بالایی از کیفیت فنی و بصری با آنریل ۳ رسیده است. این که سازنده زیر و بم موتور پایه‌اش را بشناسد خیلی مهمتر از این است که از آخرین نسخه آن استفاده کند. کدمسترز به‌قدری در استفاده از ego حرفه ای شده که یک بازی مثل Dirt 3 با آن سطح از کنترل خودرو را می سازد که مطمئنا در دنیا کم نظیر است. یا بازی مثل Grid Autosport که روی PC و با آخرین سطح تنظیمات در حد بازی های نسل جدید به نظر می رسد. این که این استودیو هنوز از ego استفاده می کند و این موتور پایه را گسترش می دهد خیلی چیز خوبی است، باور کنید!


گرافیک چشم نواز با چاشنی Screen Tearing!

سازنده‌ها برای ورود به نسل جدید و گرافیک بهتر ego را به روز کرده‌اند و درون بازی با گرافیک چشم نوازی طرف هستیم. نورپردازی ها مخصوصا در شب، کیفیت سایه ها و Motion Blur در طول روز، جزئیات خودروها از تمام زوایا، Anti Alising شگفت انگیز و حرارت خارج شده از اگزوز خودرو ها باعث می شود که به تحسین بازی بپردازید اما برای مدت کوتاهی! به این دلیل که وقتی مشکلات فنی بازی خودنمایی کنند دیگر اجازه ی بررسی محیط را به شما نمی دهند و این بزرگترین ضعف بازی است. بازی روی PC مشکلاتی با API ها دارد که باعث توقف کامل بازی می شود. روی کنسول ها هم مشکلات Screen Tearing شدید و ناگهانی و افت فریمی که به دنبال آن به وجود می آید باعث می شود لذت سرعت کوفتتان شود!
فیزیک خودرو ها نیز از نسخه اول دچار مشکلاتی بود که بسیاری از آنها هنوز حل نشده اند. وقتی تصادفی رخ می دهد صحنه ی جالبی خلق نمی شود. به علاوه شکل تخریب خودرو ها هم هنوز جای کار بسیاری دارد. با توجه به عملکرد این استدیو در دو بازی Dirt و Grid انتظارات در زمینه ی گرافیک از آنها خیلی بالاست. مخصوصا حالا که هم وارد نسل جدید کنسول ها شده‌ایم و هم موتور پایه‌ی این استودیو وارد نسل جدید خودش شده است.
با توجه به این که این قسمت از بازی F1 2015 با تاخیر عرضه شد انتظار مشکلات این چنینی نداشتیم که وجود آنها نشان از کم کاری سازنده است. ظاهرا این استودیو خیلی درگیر ساخت Dirt 4 شده و وقت و نیروی کافی برای این محصول ندارد!


صدای غرش خودروها پیست را پر کرده، البته ممکن است یک صدا را چند بار بشنوید!

صداگذاری خودرو ها در محیط مسابقات و تاثیر محیط روی آنها به خوبی انجام گرفته اما هر خودرو صدای خاصی برای خودش ندارد. بازی چند صدا برای خودرو ها آماده کرده و آنها را برای تمام خودرو ها استفاده کرده است. البته معمولا افرادی که f1 بازی می کنند به یک خودرو عادت می کنند و از همان خودرو تا ابد استفاده می کنند! اما با توجه به این که این روزها بازی های ریسینگ دیگر مثل Project CARS و Driveclub به این جزئیات اهمیت زیادی می دهند (و انصافا روی لذت بازی تاثیر هم می گذارند) برای بازی هایی که این ویژگی ها را رعایت نمی کنند، صداگذاری سردستی این بازی یک ضعف به حساب می آید.
صدای راهنمای راننده در طول مسابقات نیز خیلی جذاب نیست و ممکن است بعد از مدتی از شنیدن صدای او خسته شوید و این درحالی است که گوش دادن به راهنمایی های او در طول مسابقات برای موفقیت ضروری است.



موسیقی های بازی به خوبی انتخاب و یا ساخته شده اند. اما با توجه به این که بازی برای تازه کار ها آماده شده بهتر بود که یک ویژگی به بازی اضافه می کردند تا در طول مسابقات هم بتوان موسیقی پخش کرد. با توجه به این که بعضی از مسابقات واقعا طولانی هستند و مطمئنا خسته کننده می شوند اضافه کردن موسیقی به مسابقات می توانست کمک شایانی به بازی بکند.

سخن آخر

کدمسترز قدمی به عقب برداشته و ویژگی های ریز و درشت زیادی را از بازی حذف کرده است. اما این قدم رو به عقب کاری درست و ضروری بوده است. این بازی می بایست کاری می کرد تا گیمرهای تازه وارد در این نوع مسابقات را جذب کند که این قسمت شروع خوبی برای این کار است. مشکل این بازی این است که با توجه به ساده شدن امکان توجه به جزئیات را افزایش داده اما کاملا واضح است که سازنده‌ها کم کاری کرده‌اند. البته به نظر من نیاز به عرضه ی هرساله ی بازی نیست. سازنده می تواند هر دوسال یک نسخه از بازی را عرضه کند اما با هر نسخه تغییرات مناسبی در بازی اعمال کند.
در نهایت به شما پیشنهاد نمی کنم که این نسخه از بازی را تهیه کنید! کدمسترز باید چوب کم کاری اش را بخورد! این استدیو توانایی به اوج رساندن F1 را دارد. شاید اگر کمی چاشنی Arcade شدن گیم پلی به بازی اضافه شود اوضاع این بازی خیلی بهتر شود.