نقد و بررسی بازی Street Fighter V برای پلی استیشن 4 PS4

Street Fighter V چندی است که عرضه شده و توانسته خود را خیلی خوب در دل منتقدان و کاربران جا کند. بازی‎ای در سبک فایتینگ که آمده تا با بِزن بِزن‎هایش، حسابی دل شما را به‎دست بیاورد.
سری Street Fighter از دیرباز موردعلاقه گیمرها بوده و هست. سری‎ که تاکنون چندین نسخه از آن عرضه شده و کم‎ و ‎بیش توانسته موفقیت‎هایی کسب کند. بعد از مدتی غیبت، کپکام این‎بار با دستی پر وارد میدان شد و با اضافه کردن ویژگی‎های متعدد به این سری، عنوان Street Fighter V را عرضه کرد؛ بازی‎ که هرچند تاب مقاومت در برابر بازی‎هایی همچون Tekken ویا Mortal Kombat را ندارد، اما هرچه که باشد نام کپکامِ خوش‎آوازه پشت آن است و نباید آن را دستِ‎کم گرفت. Street Fighter V در یک کلام بازی بسیار درگیرکننده و پیچیده‎ای است. اما چیزی که خوب است این است که بازی، به سنت خود پایبند بوده و همچنان تمرکز اصلی خود را بر روی مبارزات گذاشته است. Street Fighter V یعنی دعوا و بزن بزن‎های جذابِ خیابانی. اما این‎جا فقط بحث جنگ تن‎به‎تن مطرح نیست. Street Fighter V جایی است که می‎توانید عصبانیت خود را خالی کنید! کافی است پای بازی بنشینید و آن‎قدر این و آن را بزنید تا خسته شوید.


بِزن بِزن به سبک کپ‎کام
کپ‎کام با دستی پر، Street Fighter را به نسل هشتم آورده است. این بار در Street Fighter شاهد سیلی از جنگ‎جویان هستیم که یکی از دیگری جذاب‎تر هستند. علاوه بر خود شخصیت‎های نسخه اصلی بازی، کپ‎کام پس از عرضه بازی، تعدادی شخصیت را نیز در قالب بسته‎الحاقی، به بازی اضافه کرد. در کل، شاهد حضور 44 شخصیت مختلف در بازی بودیم. با ظهور کنسول‎های نسل هشتم، کپ‎کام تصمیم گرفته تغییراتی اساسی در این سری ایجاد کند. نسل جدید کنسول‎ها یعنی نسل جدیدی از قدرت سخت‎افزاری؛ قدرت سخت‎افزاری که دست و بال سازندگان را حسابی باز می‎گذارد تا بازی را شکل دهند. انتظار طرفداران همیشه از این سری بالا بوده و کپکام هم تصمیم گرفت چالشِ آوردنِ بازی به نسل هشتم را بپذیرد و با تبحر تمام بازی را عرضه کند. البته چالش اصلی برای کپ‎کام، ایجاد تغییراتی اساسی در بازی بود؛ تغییراتی که واقعا حس یک Street Fighter جدید را به کاربر القا کند؛ آن تغییرات ایجاد شدند، اما آیا توانستند هدف خود را عملی کنند؟! …

ظهور سبکی جدید در مبارزات تن‎به‎تن

همه ما در طول این سال‎ها، شاهد موفقیت‎های بسیار کپکام بوده‎ایم. موفقیت‎هایی که بدون‎شک جز با تلاش بسیار و البته نوآوری و خلاقیت به دست نیامده‎اند. دو بازی‎ای که توانستند حسابی کپ‎کام را بر سر زبان‎ها بیاندازند، نسخه دوم سری Street Fighter و Street Fighter Alpha بودند. این دو بازی سبک فایتینگ را وسیع‎تر کردند و به‎نوعی پایه و اساس Street Fighter 5 محسوب می‎شوند. کپ‎کام توانست آن‎طور که خواسته بود در Street Fighter 5 تغییراتی اساسی و محسوس ایجاد کند. کپ‎کام با پی‎ریزیِ سبک مبارزه‎ای جدید در این سری، دست به کار نسبتا خطرناکی زد؛ خطرناک از این جهت که ممکن بود طرفداران قدیمی این سری، با آن راحت نباشند. اما این‎گونه نشد! طرفداران از بازی استقبال کردند و ریسک کپ‎کام، خوب و مفید از آب درآمد. از عناصر جدید بازی می‎توان به پویا بودن محیط بازی اشاره کرد؛ عنصری که کپ‎کام به‎خوبی آن را با بازی هماهنگ کرده است. Street Fighter 5 بسیار کامل‎تر از نسخه‎های قبلی است. هز یک از شخصیت‎های این نسخه، ویژگی‎های منحصر به فردی دارند. مبارزات بازی بسیار فشرده‎تر شده‎اند و باعث می‎شوند در بعضی لحظات، واقعا احساس خطر کنید. حرکاتِ بسیاری به بازی اضافه شده‎اند که در این میان بعضی‎ از آن‎ها جنبه فان دارند؛ به‎طور مثال می‎توانید دشمن خود را نیشگون بگیرید! هر اشتباه کوچک در بازی باعث می‎شود دشمنانتان حسابی کتک‎تان بزند.


خلاقیت کپ‎کام در تمرکز بر روی بخش چندنفره

باز هم تکرار می‎کنم، Street Fighter 5 از آن دسته بازی‎هایی است که خلاقیت‎های بسیاری در پشت آن است. پس از تجربه بازی، به وضوح پی می‎برید که کپ‎کام تمرکز ویژه‎ای بر روی بخش چندنفره انجام داده است. Street Fighter 5 از یک بخش چندنفره غنی برخوردار است که در آن می‎توانید در مقابل یکی از دوستانتان بازی کنید. در بخش چندنفره هم می‎توانید حسابی فرد رو‎به‎رویتان را کتک بزنید. تفاوت اصلی این بخش با بخش آفلاین بازی، این است که شما پس از هر مبارزه مقدار مشخصی امتیاز دریافت می‎کنید. در نتیجه‎ی مبارزه‎های چندنفره، کم کم سطح (Level) شخصیت شما در بازی افزایش پیدا خواهد کرد و ویژگی‎های جدیدی به آن افزوده خواهد شد. از نظر من، کپ‎کام با ایجاد این بخش، کار بسیار جالبی را انجام داده. شاید قبل از عرضه این بازی کسی فکر نمی‎کرد بخش چندنفره، این‎قدر جذاب باشد. اما کپ‎کام با خلاقیت تمام توانست این بخش را طراحی کند.

در بخش چندنفره هم یک رتبه‎بندی کلی وجود دارد که با مبارزات خود می‎توانید در آن بالا و پایین کنید. بدیهی است که اگر امتیاز کسب کنید رتبه‎تان بهبود پیدا می‎کند و درصورت از دست دادن امتیاز و شکست در مبارزه‎ها، رتبه شما در رتبه‎بندی بازی پایین‎تر خواهد رفت. همین موضوع باعث می‎شود مدام مبارزه کنید تا خود را در جدول بالا بکشید؛ الحق و والانصاف که دنیای آنلاین بی‎رحم است! بی‎رحم است چون در بعضی‎ مواقع (همانند این مورد) پس از مدتی بهتان می‎چسبد و ولتان نمی‎کند! کپ‎کام توانسته همین رتبه‎بندی را نیز به‎خوبی طراحی و پیاده‎سازی کند. نکته خیلی خوبی که در این مورد وجود دارد این است که شما در بخش چندنفره می‎توانید حتی با افرادی که از پلتفرم دیگری بازی را اجرا می‎کنند نیز بازی کنید؛ به‎طور مثال شما می‎توانید با پلی‎استیشن 4 وارد بازی شوید و با فردی که با پی‎سی به بخش چندنفره متصل شده است مبارزه کنید.

بخش تک‎نفره Street Fighter 5؛ اوج هنرنمایی کپ‎کام

با جرات می‎گویم که لذت‎بخش ترین قسمتِ بازی Street Fighter 5، بخش تک‎نفره است. اگر ترجیح می‎دهید به تنهایی بازی کنید، باید به شما هشداری بدهم! سعی کنید گوشی‎تان را کنار خودتان قرار بدهید و تایمر آن را تنظیم کنید تا در زمانی مشخص زنگ بزند و شما را آگاه کند که دیر شده‎است! چراکه Street Fighter 5 چنان جذبتان می‎کند که ممکن است ساعت‎ها پای آن بنشینید و آن را ول نکنید. بخش تک‎نفره بازی بسیار وسیع است و شما را مجبور می‎سازد برای ساعت‎ها پای آن بنشینید. یکی از مهم‎ترین حالت‎ها، وجود حالت داستانیِ بازی است که هرچند زیاد چنگی به دل نمی‎زند، اما برای یک بازی سبک فایتینگ بسیار خوب است. اما بحث داستان وسط کشیده شد. در بخش داستانی می‎توانید با یکی از شخصیت‎های بازی، بازی را پیش ببرید. بگذارید خیالتان را راحت کنم! در این بازی، با بخش داستانیِ قوی‎ای رو‎به‎رو نخواهید شد و این یکی از نقاط ضعف بازی است. اساسا سر و تهِ بخش داستانی معلوم نیست و به نظر می‎رسد کپ‎کام خواسته با قرار دادن این بخش در بازی، به نوعی بگوید “ما هم بلدیم [همانند بعضی‎ها!] بخش داستانی در بازی مبارزه‎ای قرار بدیم!”

لازم به ذکر است در حالت داستانی می‎توانید خودتان میزان سختی بازی را تعیین کنید. البته در بازی، بخش Survival هم وجود دارد که از نظر من بود و نبودآن فرقی ندارد؛ چراکه آن‎قدر ضعیف طراحی شده که پس از چند ساعت از آن زده می‏‎شوید.


نفوذ تنوع‎طلبی کپ‎کام به Street Fighter 5!

همانطور هم که در ابتدا اشاره کردم، Street Fighter 5 پر است از شخصیت‎های جنگ‎جو. شخصیت‎هایی که هر کدام ویژگی منحصر به فرد خود را دارند و مبارزه با تک‎تک‎ِ آن‎ها جذاب است. ریو، کن، زانگیف، تالسیم، کَمی، اِم. بیسون و … تعدای از مبارزان مطرح بازی هستند. اما در Street Fighter 5 شاهد اضافه شدن شخصیت‎ِ جدیدی با نام «رشید» بودیم که تجربه مبارزه با آن واقعا لذت‎بخش است. «رشید» مبارز قدرتمندی است که با آن می‎توانید بسیاری از دشمنان را نیست و نابود کنید! برخی از شخصیت‎های آشنا مانند کن، در این نسخه از بازی ظاهری نسبتا جدید پیدا کرده‎اند. این موضوع هم جالب بود و هم نه؛ جالب برای دسته‎ای از طرفداران که معتقد بودند ظاهرِ جدید کن جذاب است و مسخره برای آن دسته از طرفدارانِ قدیمی که با آن کنِ قدیمی خاطرات بسیاری داشتند. اما به هرحال، من به عنوان یک مخاطب جدیدِ سری Street Fighter از این اتفاق استقبال کردم.

یکی دیگر از شخصیت‎های جدید بازی، «Necalli» است. شخصیتی که آن‎قدر قدرتمند است که دیگر شورش را درآورده! این موضوع کمی اذیت کننده است؛ چراکه اگر در مبارزه‎ای رودرروی او قرار بگیرید، تقریبا شانسی ندارید. نمی‎دانم کپ‎کام چرا چنین کاری را انجام داده، اما از نظر من، کپ‎کام با این کارِ خود، ناهماهنگیِ عجیبی در بازی بوجود آورده است. خوشبختانه کپ‎کام مرتبا برای بازی بروزرسانی منتشر می‎کند و باعث می‎شود همیشه چیز جدیدی در بازی وجود داشته باشد. این کارِ کپ‎کام باعث می‎شود این بازی، برای مدتی طولانی آن حس تازگی و جذابیت خود را حفظ کند.



گرافیکی دوست‎داشتنی؛ چاشنی مبارزات تن‎به‎تن

بسیاری از افراد، اهمیت ویژه‎ای به گرافیک بازی‎های ویدیویی می‎دهند. اگر از آن دسته از گیمرها هستید، باید بگویم نگران نباشید! کپ‎کام گرافیکی پویا و جذاب را در این بازی پیاده کرده که به نوعی چانشی مبارزاتِ بازی محسوب می‎شود و بازی را بیش از پیش جذاب می‎کند. شخصیت‎های بازی با دقت هرچه تمام‎تر طراحی شده‎اند و باید بابت این موضوع به کپ‎کام تبریک گفت. در مواقع مختلف، شخصیت‎های بازی حالاتِ چهره گوناگونی دارند و این موضوع (به لطف طراحی دقیق شخصیت‎ها) به‎خوبی قابل مشاهده است؛ همچنین عضلات برخی از جنگ‎جویان آن‎قدر زیبا طراحی شده‎اند که گاهی برای دقایقی به آن خیره می‎شوید. انیمیشن‎های شخصیت‎های بازی نیز بسیار بهبود پیدا کرده‎اند و روان‎تر شده‎اند.

نکته عالی درمورد Street Fighter V اجرا شدن بازی با فریم‎ریت 60fps است؛ اما این، همه قضیه نیست! گرافیک HD بازی نیز در کنار فریم‎ریت بازی قرار دارد تا بازی هرچه جذاب‎تر و روان‎تر بشود. رنگ‎بندی بازی نیز بی‎نظیر است. تنوع رنگ‎ها به خوبی حس می‎شود و سایه‎ها و افکت‎های نوری نیز به بهترین شکل، طراحی شده‎اند. در کل، بخش گرافیکی بازیِ یکی از نقاط قوت بازی است و باید بگویم شخصا انتظار همچین گرافیکی را از بازی Street Fighter V نداشتم.

بجنگید و موسیقی گوش کنید!

کپکام موسیقی متن‎ بسیار جذابی را در بازی Street Fighter V قرار داده است که در «بیشتر» مواقع شما را حسابی در بازی غرق می‎کنند؛ اما چرا گفتم در بیشتر مواقع؟ صادقانه بگویم، موسیقی‎های بازی در برخی سکانس‎ها آن‎قدر ناهماهنگ هستند که گاهی اوقات به خودم شک می‎کنم که در حال تجربه بازی‎ای از سوی کپ‎کام هستم و این موضوع، هم در بخش تک‎نفره و هم در بخش چند‎نفره حس می‎شود.


جمع‎بندی

بازی Street Fighter V جدیدترین اثر کپ‎کام است که آمده تا حسابی دلتان را به دست بیاورد. Street Fighter V گرافیک چشم‎نوازی دارد، شخصیت‎های متنوعی دارد، بخش چندنفره جذابی دارد و … اما در کنار همه این‎ها، بازی در بخش‌هایی می‎لنگد. به‎علاوه این که، در برخی نقاط بازی، شاهد باگ‎هایی بودیم که در برخی مواقع حسابی اذیت‎کننده بودند. با این همه، من تجربه Street Fighter V را به همه پیشنهاد می‎کنم؛ چه طرفدار قدیمی این سری باشید و چه نباشید. مطمئن باشید Street Fighter V می‎تواند تا هفته‎ها شما را سرگرم کند و تجربه لذت‎بخشی را برایتان رقم بزند. Street Fighter V تجربه‎ای است از جنسِ بِزن بِزن و جنگ و دعوا؛ بِزن بِزن این بار به سبکِ کپکام!