نقد و بررسی بازی LEGO Star Wars : The Force Awakens برای پلی استیشن 4 PS4

سری بازی‌های لگو از جمله عناوینی هستند که حتی اگر از آن‌ها خوشتان هم نیاید، بعید است اسمشان را نشنیده باشید. تقریباً تمامی عناوین این سری از ساختار یکسانی پیروی می‌کنند و با وجود این ساختار یکسان، همواره جزو عناوین بسیار پرفروش و موفق قرار می‌گیرند. به مناسبت عرضه فیلم جدید جنگ ستارگان در سال گذشته، چهارمین نسخه مستقل از سری بازی‌های LEGO Star Wars هم چندی پیش عرضه شد و همانند همه‌ی عناوین این سری لااقل در زمینه فروش کاملاً موفق عمل کرد. در ادامه به بررسی این بازی می‌پردازیم…





همین اول کار باید بگوییم که این عنوان، یک بازی انقلابی در این سری نیست و قرار هم نبوده که باشد. از این رو نباید انتظار تغییرات زیادی را داشته باشید. این سری همیشه از گیم پلی خاصی برخوردار بوده که در طول این سال‌ها و با وجود عرضه تعداد بسیار زیادی بازی از سری لگو، همواره این ساختار گیم پلی در این سری حفظ شده است و تغییر بنیادی در آن داده نشده است؛ اما بازی‌های این سری همچنان سرگرم کننده مانده‌اند و طرفداران این سری را راضی نگه می‌دارند. حال که همین اول کار، گفتیم قرار است با چه چیزی رو به رو باشید، به ادامه بررسی بازی می‌پردازیم.

داستان بازی به طور کلی وقایع فیلم هفتم سری یعنی The Force Awakens را پی می‌گیرد و شما در نقش شخصیت‌های اصلی این عنوان همانند هان سولو، ژنرال لیا ارگانا، پو دمرون، رِی، فین، BB-8 و… به ایفای نقش می‌پردازید. البته روند وقایع داستانی بازی به هیچ وجه خسته کننده نیست و در کنار گیم پلی آن، اگر فیلم را هم تماشا کرده باشید بازی هم ارزش تجربه مجدد را دارند. ضمن این که در این میان اصلاً نمی‌توان طنز خاص سری عناوین لگو را نیز نادیده گرفت و همچنان نیز صحنه‌های خنده‌دار فراوانی در بخش‌های مختلف بازی، از میان‌پرده‌ها گرفته تا خود گیم پلی بازی شاهد هستیم. مثلاً در بخشی از بازی برای آماده کردن سفینه برای پرواز، علاوه بر این که باید موشک‌های آن را آماده کنید، باید غذای مخصوص Chewbacca را نیز در طی پروسه‌ای طولانی برای او آماده کنید که شاید در اصل فیلم و داستان انجام چنین کاری قبل از انجام عملیاتی مهم اصلاً منطقی به نظر نرسد ولی سری لگو برای انجام کارهای غیرمنطقی نیاز به هیچ دلیل خاصی ندارد و در ذات این سری، چنین چیزهایی به وفور یافت می‌شود. به‌علاوه با توجه به این که بازی‌های این سری طوری ساخته می‌شوند که برای همه‌ی گروه‌های سنی مناسب باشند از این رو بخش‌های خشن فیلم نظیر مرگ افراد مهم و… نیز به طور نسبتاً طنزی در بازی پیاده شده‌اند که نه کشتن‌های خونین در بازی حضور داشته باشد و نه این که داستان فیلم تغییر پیدا کند و جذابیت‌های جدیدی با همین حالت طنز به بازی اضافه می‌شود که اگر فیلم را دیده باشید، شما را مشتاق می‌کند تا ببینید که این بخش‌ها به صورت طنز چه طور در بازی پیاده سازی شده‌اند.

در کنار داستان اصلی فیلم که در این عنوان روایت می‌شود، با جمع کردن بلوک‌های طلایی در هر مرحله، یک سری مراحل جانبی که همگی در حد مرحله‌های اصلی بازی هستند نیز فعال می‌شوند که در آن‌ها می‌توانید داستان‌های مختلفی را در مورد بعضی از شخصیت‌هایی بازی تجربه کنید. این بخش‌ها در واقع وقایع قبل از The Force Awakens و اتفاقاتی که برای شخصیت‌ها افتاده را روایت می‌کنند و به طور کلی به زمان تجربه بازی می‌افزایند و شاید به همین خاطر بتوان این بازی را یکی از طولانی‌ترین عناوین لگو دانست.

در زمینه تعداد شخصیت‌های قابل بازی نیز همیشه این سری یکی از عناوین رکورددار در این زمینه بوده است. در این نسخه بیش از ۲۰۰ شخصیت قابل بازی وجود دارند که البته شاید خیلی‌هایشان حتی در فیلم نیز حضور ندارند و از سایر عناوین جنگ ستارگان در این نسخه حضور پیدا کرده‌اند. این شخصیت‌ها نیز تقریباً همه نوع موجودی که در این سری وجود دارد را پوشش داده‌اند. از روبات‌هایی نظیر BB-8، C3-PO و R2-D2 گرفته تا شخصیت‌های تاریک سری نظیر Darth Vader همگی در این عنوان قابل انتخاب کردن هستند. خوشبختانه برخلاف عناوین قدیمی سری LEGO Star Wars در این نسخه هنگام انتخاب هر شخصیت در حالت Freeplay، توانایی‌های اصلی او نیز نوشته می‌شود تا نیاز به آزمون و خطا برای پیدا کردن شخصیت مناسب نباشد.

در زمینه وسایل نقلیه نیز این عنوان دست شما را بسیار باز گذاشته است و علاوه بر این که در مراحل بازی شاهد استفاده از این وسایل در گیم پلی هستیم، در حالت Freeplay نیز به مجموعه عظیمی از این وسایل دسترسی دارید. وسایل نقلیه نیز همانند شخصیت‌ها انواع گوناگونی دارند. از هواپیماها و سفینه‌های این سری نظیر Millennium Falcon گرفته تا وسایل نقلیه زمینی، وسایلی نظیر AT-ST و حتی جانوران بزرگی که در این سری وجود دارند، همگی امکان استفاده به عنوان وسیله نقلیه را دارند و این وسایل نیز هر کدام توانایی‌های خاص خود را داشته و در جای خاصی به کار می‌آیند.

اما خود گیم پلی بازی، با وجود این تعداد بالای شخصیت و…، تغییر خیلی زیادی نکرده است. پایه و اساس گیم پلی سری لگو بر پایه نابود کردن همه‌ی چیزهای قابل نابود کردن در صفحه، ساختن یک آیتم خاص و پیشروی در مرحله است. البته همه‌ی این‌ها وقتی با طنز خاص و جذابیت‌های بصری سری لگو همراه شوند، باعث می‌شوند که بازی شکل خسته کننده‌ای پیدا نکند. در این میان و با نابود کردن آیتم‌های لگویی، واحد پول بازی که نوعی مهره‌ی لگویی هستند را نیز به دست می‌آورید و از طریق آن می‌توانید شخصیت‌های جدیدی را برای بخش‌های مختلف بازی بخرید و آزاد کنید.

این نسخه چند تغییر نسبت به نسخ قبلی سری لگو دارد و چیزهای جدید به آن اضافه شده است. یکی از این موارد بخش‌های مبارزات بازی است. این بخش‌ها به سبک عناوین شوتر سوم شخص (Third Person Shooter) طراحی شده‌اند و باید پشت یک سنگر لگویی پناه گرفته، درست به مانند بازی‌های تمام اکشن هدف گیری کنید و به دشمنان شلیک کنید. اگر بتوانید بدون مردن یا با مردن کم هم این بخش‌ها را که در اکثر مراحل بازی وجود دارد به اتمام برسانید، تعداد بسیار زیادی مهره‌ی لگویی نصیبتان می‌شود که برای به دست آوردن یکی از بلوک‌های طلایی هر مرحله کمک زیادی به شما می‌کنند. بدون شک این بخش بازی خیلی خوب از کار در آمده و جزو بخش‌هایی است که برای تنوع بازی و خارج شدن از روند تکراری بازی‌های لگو بدان نیاز بود. این بخش لااقل کمی ایراد کم هیجان بودن بازی‌های لگو را هم برطرف کرده و کمی بازی را هیجان‌انگیزتر کرده است. هر چند به هیچ وجه این بخش را نمی‌توان در حد یک بازی شوتر سوم شخص کامل دانست ولی به هر حال قرار هم نبوده که این بازی تبدیل به یک شوتر سوم شخص بشود و صرفاً قرار گرفتن چنین بخشی در آن حتی در همین حد به اندازه کافی به جذابیت بازی می‌افزاید.


تغییر دوم مربوط به لگوهاییست که امکان ساخت چند چیز با آن‌ها وجود دارد. در نسخ قبلی سری لگو، شما با تعدادی لگوی مخصوص که روی زمین ریخته، تنها یک آیتم می‌توانستید بسازید ولی در این نسخه با این آیتم‌ها عموماً دو یا حتی سه چیز مختلف قابل ساخت هستند که بعضی‌هایشان به پیشروی در مرحله کمک می‌کنند و بعضی‌هایشان نیز برای انجام مأموریت‌های فرعی هر مرحله هستند. حتی آن‌هایی هم که به پیشروی در مرحله کمک می‌کنند، نیاز به کمی فکر برای ساخت دارند و به هر ترتیبی قابل استفاده نیستند و باید از نظر منطقی بسنجید که کارها باید با چه ترتیبی انجام بشود. این مورد نیز یکی از تغییرات اصلی این سری است که می‌توان آن را نویدبخش بهبودهای بیش‌تر و تغییراتی عمیق‌تر در بازی‌های بعدی سری دانست. این سیستم به خودی خود توانسته است تا حدودی بازی را از روند کاملاً یکسان بازی‌های لگو خارج کند و معماهای بازی را نیز که در نسخ قبلی بسیار ساده بودند، کمی پیچیده‌تر کند. هر چند که هنوز هم با معماهای آسانی رو به رو هستیم ولی با این حال و با کار کردن روی این سیستم و بهبود آن، سازندگان می‌توانند در نسخه‌های آینده تغییر عمیقی در گیم پلی این سری پدید آورند و آن را از روند همیشگی‌اش خارج کنند.

تغییر سوم هم مربوط به مراحلی از بازی می‌شود که با هواپیما و سفینه انجام می‌شود. البته پرواز کردن چیز جدیدی در سری لگو نیست ولی پرواز کردن با هواپیماها و سفینه‌های سری جنگ ستارگان، بسیار خوب در سری پیاده شده و کنترل کردن آن‌ها به اندازه یک بازی اکشن مخصوص این سری لذت بخش و خوب کار شده است و حتی به نکات ریزی نظیر در نظر گرفتن دکمه‌ای برای چرخش‌های یو شکل (U-turn) نیز توجه کافی شده است. به طور کلی هدف گرفتن و شلیک به سفینه‌های دشمن و جمع‌آوری حلقه‌هایی از مهره‌های لگویی در هوا در این عنوان بسیار خوب و لذت بخش طراحی شده‌اند و به طور کلی باعث شده‌اند که مراحل پروازی بازی جزو بخش‌های بسیار خوب آن محسوب شوند که باز هم تا حدودی جلوی خسته کننده شدن بازی را بگیرند.


معماها و پازل‌های کوچکی که جدای از معماهای پلتفرمینگ و ساخت‌وساز در هر مرحله انجام می‌شود نیز متنوع‌تر شده‌اند ولی البته درجه سختی آن‌ها هیچ تغییری نکرده است. به جز یکی دو معمای نسبتاً خوب، بقیه عموماً مربوط به انتخاب چند شکل با ترتیب معین، نگه داشتن نشانگر در مکان مشخصی برای جاری شدن جریان برق و مواردی بسیار ساده می‌شوند که تنها دلیلی که در این میان جلوی دل‌زدگی شما از این‌ها را می‌گیرد، تنها تنوع آن‌هاست وگرنه هیچ‌کدام به طور جداگانه هیچ چالشی خاصی ندارند و تنها این که در هر مرحله، معمولاً با چند نوع پازل مواجه می‌شوید مانع دل‌زدگی شما می‌شود. البته هر چند در اواخر بازی دیگر این تنوع هم خیلی به چشم نمی‌آید و از این لحاظ بازی کمی تکراری می‌شود ولی به هر حال این اتفاق در اواخر بازی می‌افتد و خیلی روی تجربه کلی شما از بازی تأثیرگذار نیست.

همان‌طور که پیش‌تر نیز گفته شد، با جمع‌آوری بلوک‌های طلایی امکان انجام یک سری مأموریت خارج از خط داستانی اصلی نیز هست. این بخش بازی از نظر داستانی یک نکته قابل‌توجه دارد و آن هم این که در هیچ‌کدام از فیلم‌ها شاهد داستان‌هایی که در این بخش روایت می‌شوند نیستیم و از این رو این بخش‌ها کاملاً باعث جذابیت بازی می‌شود.


بعضی از شخصیت ها توانایی استفاده از جت پک را نیز دارند که البته در مراحل اصلی بازی چنین شخصیتی وجود ندارد و از این رو، مراحل فرعی بازی با حضور شخصیت هایی با توانایی های متفاوت می توانند جذابیت مراحل اصلی را داشته باشند

بازی‌های لگو به طور کلی و خارج از مأموریت‌های اصلی‌شان، کاملاً اپن ورلد هستند و این موضوع در مورد این بازی نیز صدق می‌کند. جدای از این که هر مأموریت را می‌توان به صورت Freeplay انجام داد تا رازهای آن کشف شود، به تعداد نسبتاً قابل‌توجهی از سیاره‌های جنگ ستارگان نیز می‌توانید در بازی سر بزنید که هر کدام فضایی بسیار گسترده و پر از معماهای مختلف دارند. همین موضوع باعث می‌شود که بعد از تمام کردن بازی هم بخش‌های زیادی کشف نشده باقی‌مانده باشند و می‌توانید تا مدت‌ها بعد از تمام کردن آن بازی را ادامه دهید.

یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش‌های بازی‌های لگو، امکان انجام چندنفره‌ی آنان است. این بخش نیز به قوت خود در بازی وجود دارد و بدون شک یکی از نقاط قوت اصلی بازی، انجام آن به همراه چند نفر دیگر و خرابکاری در بازی است! این قابلیت یکی از مهم‌ترین بخش‌های عناوین لگو است که می‌توان آن را یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت آن دانست. البته در این نسخه تغییر زیادی در این بخش اتفاق نیفتاده و این حالت کاملاً شبیه نسخه‌های قبلی سری لگو است؛ از این رو فقط اشاره کوتاهی به این قسمت کردیم و بیش‌تر از این در مورد حالت چندنفره بازی توضیحی نمی‌دهیم.

تا الآن به ویژگی‌های جدید گیم پلی بازی پرداختیم اما همچنان باید گفت همان‌طور که در ابتدای مطلب هم اشاره شد، این بازی تحول عظیمی در این سری ایجاد نمی‌کند و این بزرگ‌ترین نقطه ضعف بازی‌های لگو در چند نسخه اخیرشان است. این بازی‌ها سال‌هاست که هیچ تغییر اساسی نکرده‌اند و شاید در چند سال اول قابل تحمل باشد ولی دیگر این وضع از حد گذشته است. اگر بازی‌های لگوی زیادی را قبل از این بازی کرده باشید، چیز خیلی جدید و چشم گیری در این بازی در زمینه گیم پلی نصیبتان نمی‌شود و با گیم پلی کاملاً مشابه طرف هستید. بدون شک همیشه آخرین نسخه‌های لگو، بهترین آن هستند و اگر می‌خواهید برای اولین بار سراغ این سری بروید، آخرین عنوان بهترین انتخاب ممکن خواهد بود ولی برای کسی که تقریباً تمامی عناوین این سری را بازی کرده، هر عنوان، انتخابی بدتر از عنوان قبلی است. بالاخره سازندگان این فرنچایز نیز باید به فکر یک تحول اساسی بیفتند. بدون شک این وضع تکراری که در نهایت برای طرفداران قدیمی موجب خسته کننده شدن بازی می‌شود، بزرگ‌ترین و مهلک‌ترین نقطه ضعف این مجموعه است که باید هر چه سریع‌تر برطرف شود. هر چه در انجام این کار کوتاهی شود، این سری روز به روز ضعیف‌تر خواهد شد و اگر از یک سمت مخاطب جدیدی سمت آن بیایند، از سمت دیگر تعداد بیش‌تری از مخاطبان قدیمی، این سری را کنار می‌گذارند و از این رو تحول در این سری کاملاً ضروری به نظر می‌رسد.


مشکلات هوش مصنوعی بازی نیز کماکان تا حدی در بازی حضور دارند. البته این مشکلات به نسبت نسخه‌های قبلی سری لگو بسیار کمتر شده‌اند ولی همچنان در حالت تک‌نفره بازی وقتی که از یکی از اعضای گروه انتظار می‌رود که کار خاصی را در همکاری با شخصیتی که کنترل می‌کنید انجام دهند، بعضاً کار انجام نمی‌شود و باید خودتان به صورت دستی این کار را انجام دهید. ایرادات این چنینی در بازی حضور دارند ولی در مقایسه با عناوین قبلی سری لگو، بسیار کمتر هستند؛ از این رو مشکلات هوش مصنوعی در تجربه بازی خلل آن‌چنانی ایجاد نمی‌کنند و برخلاف نسخه‌های اولیه سری لگو اعصاب شما را خرد نمی‌کنند ولی با این حال همچنان از ایرادات این بازی محسوب می‌شوند.

با همه‌ی این‌ها گیم پلی بازی هنوز هم لذت بخش است و می‌توان این بازی را تجربه کرد و از آن لذت برد. البته به هر حال در اواخر بازی احساس خسته کننده بودن در بازی به وجود می‌آید ولی با همه‌ی این‌ها، اگر از طرفداران سری لگو باشید و یا می‌خواهید برای اولین بار سراغ آن بروید، گیم پلی این بازی شما را ناامید نخواهد کرد.

اما برسیم به بخش گرافیک بازی. شاید در اولین نسخه‌های لگو بحث گرافیک زیاد مهم نبود و به دلیل ساختار لگویی شخصیت‌ها و این که لگو ها در دنیای واقعی هم شکل معین و مشخصی دارند، این بخش چندان مهم به نظر نمی‌رسید ولی از چند نسخه پیش که طراحی گرافیک محیط‌های بازی کمی تغییر کرد و بخشی از آن به صورت گرافیکی و خارج از ظاهر لگویی پردازش شدند، این بخش نیز اهمیت بیش‌تری پیدا کرد. در زمینه گرافیک خود شخصیت‌ها و بخش‌های لگویی که بدون شک بازی خیلی کم نقص عمل کرده و حتی تکه‌های ریز و کوچک لگویی که روی زمین می‌ریزند نیز به شکلی کاملاً خوب و مناسب ساخته شده و پردازش می‌شوند. افکت‌هایی نظیر انفجار و آتش نیز به خوبی در بازی پیاده شده‌اند و در سطح خود، راضی‌کننده و جالب هستند؛ اما در زمینه گرافیک محیط هر The Force Awakens به عنوان یک بازی از سری لگو، کیفیت خوبی دارد ولی به نظر می‌رسد که جای کار بیش‌تری در این زمینه وجود داشت. الآن چندین سال است که علف‌ها و گیاهانی که شکل لگویی ندارند در این سری تغییری از نظر گرافیک نکرده‌اند و در این زمینه بهبودی را شاهد نبوده‌ایم. ضمن این که بافت‌های روی زمین نیز می‌توانستند باکیفیت‌تر باشند و امکان اضافه کردن جزئیات غیرلگویی بیش‌تری به صحنه‌های بازی وجود داشت. از این رو هر چند گرافیک بازی در این بخش قابل‌قبول است ولی به طور کلی احساس به تغییر در این بخش سری بازی‌های لگو نیز بعد از چند سال به شدت احساس می‌شود و باید در چند سال آینده این بخش بازی نیز بهبود بیابد.

خوشبختانه در زمینه پرفرمنس و بهینه بودن بازی مشکلی ندارد. این عنوان برای تمامی پلتفرم‌های مهم این نسل و نسل قبلی (به جز Wii) و علاوه بر آن حتی برای موبایل‌های iOSـی نیز عرضه شده است و از این رو، مطمئناً چنین عنوانی نباید مشکلی در پرفرمنس داشته باشد و همین طور هم هست. افت فریم و باگ‌های عجیب و غریب در بازی وجود ندارد و اگر هم باگی وجود داشته باشد، این باگ خیلی شکل آزاردهنده‌ای ندارد و باعث کاهش لذت بازی نمی‌شود.


تصویری از مرحله مربوط به شکار Rathar که یکی از مراحل فرعی بازی است. در فیلم صرفا Rathar ها را مشاهده کردیم ولی چیزی از چگونگی شکارشان ندیدیم که در این بازی، تعدادی از وقایع به وقوع پیوسته قبل از داستان فیلم نیز در قالب مراحل فرعی قابل انجام هستند.

به طور کلی در بخش گرافیک، بازی عملکرد قابل‌قبول و مناسبی دارد اما بدون شک و تردید در بعضی زمینه‌ها بعد از چند سال باید تغییراتی در آن به وجود بیاید و کیفیت بعضی بخش‌های بهبود بیابد تا از این پس ببینیم که بازی‌های لگو نیز از گرافیکی در حد و اندازه کنسول‌های فعلی برخوردار باشند.

موسیقی و ساندترک‌های بازی همان موسیقی‌های معروف سری جنگ ستارگان هستند که آهنگ‌سازی آن‌ها توسط جان ویلیامز انجام شده است و بدون شک از جمله خاطره‌انگیزترین ساندترک‌های فیلم محسوب می‌شوند که بارها و بارها در عناوین پرشماری که با توجه به این سری ساخته شده‌اند آن‌ها را شنیده‌ایم. در این زمینه نمی‌توان حرف زیادی در مورد بازی زد. همان‌طور که انتظار می‌رود چون بازی از ساندترک‌های فیلم استفاده کرده که نقطه قوتی برای خود بازی محسوب نمی‌شوند ولی از طرفی نقطه ضعف هم نیستند چون عنوانی که بر اساس فیلم ساخته می‌شود، طبیعتاً از آهنگ‌های آن فیلم نیز استفاده می‌کند و از این رو تنها می‌شود موسیقی‌های اصلی فیلم را تحسین کرد.

در زمینه صداگذاری سازندگان بازی کار خود را به خوبی انجام داده‌اند و از بازیگران اصلی فیلم برای صداگذاری در نقش شخصیت‌های آن استفاده کرده‌اند تا کاملاً حس قرار داشتن در سری جنگ ستارگان را به شما منتقل کنند و از این حیث نیز کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اند. صدای سایر موارد محیطی نظیر انفجارها، حرکت سفینه‌ها و… نیز کاملاً خوب و شبیه فیلم‌های سری انجام شده و در این زمینه‌ها نکته خاصی وجود ندارد که به آن اشاره کنیم.

در مجموع، در حوزه موسیقی و صداگذاری بازی کار خود را به خوبی انجام داده و هر چند در بخش موسیقی چیز جدیدی نسبت به فیلم ارائه نمی‌کند ولی نقطه ضعفی هم ندارد و در کل این بخش راضی‌کننده و قابل‌قبول است و کم‌کاری خاصی از طرف سازندگان در این بخش صورت نگرفته است.

نتیجه‌گیری:

LEGO Star Wars: The Force Awakens هر چند تحولی در این سری ایجاد نکرده ولی همچنان مانند همه‌ی بازی لگو لذت بخش و جالب است. به گیم پلی بازی در پی ایجاد تنوع بیش‌تر چندین بخش جدید اضافه شده است که هر چند کلیت گیم پلی بازی را تغییر نداده‌اند ولی قدمی رو به جلو در امر ایجاد تحول در فرمول یکسان بازی‌های لگو محسوب می‌شود. گرافیک بازی به عنوان عنوانی از سری لگو قابل‌قبول است ولی جا برای پیشرفت در این زمینه وجود داشت. طنز همیشگی و خوب فرنچایز لگو در این عنوان نیز حضور دارد و یکی از عوامل اصلی ادامه دادن بازی نیز همین مورد است. در کل اگر طرفدار لگو یا سری جنگ ستارگان هستید و یا می‌خواهید برای اولین بار سراغ سری لگو بروید، LEGO Star Wars: The Force Awakens می‌تواند پیشنهاد خوبی برای شما باشد.