میثم صیام
مدیریت کل سایت
خرید پستی فروش آنلاین قیمت نقد و بررسی بازی Resident Evil 5 برای پلی استیشن 4 PS4
در طول تاریخ بازی های رایانه ای هر گاه که نامی از سبک وحشت و بقا به میان می آید، بدون شک نام سری عناوین Resident Evil که به نوعی سردمدار این ژانر هستند، در این میان می درخشد. سری عناوینی که از بدوِ تولدشان به یکی از محبوب ترین عناوین سبک وحشت بقا و کل بازی های رایانه ای تبدیل شدند و هیجان و استرس نهفته در آن ها به هیچ وجه در بازی دیگری حس نمی شد. تجربه بی نقص و ترسناک تلاش برای بقا در یک محیط ترسناک که تاریکی و موجودات خوفناک آن را احاطه کرده است و مشخص نیست چند ثانیه بعد چه چیزی در انتظارمان است، راز موفقیت این سری نسبت به دیگر رقبای خود بود. وقتی صحبت از شاهکاری به میان می آید که تقریباً چهار نسل است کابوس شبانه بازیبازان بوده و اکثر مخاطبان صنعت بازی های رایانه ای طرفدار دو آتیشه آن هستند، مسلماً سخت گیری ها بیشتر می شود و به هیچ وجه انتظار نمی رود شاهد پسرفت در فرنچایز مذکور باشیم اما باید قبول کرد که هر چند انتظار نداریم ولی افت و افول شاهکارها کتمان ناپذیر است. قضیه افول بازی های بزرگ، از همان ابتدا که صنعت بازی میان عامه مردم شناخته شد، همیشه وجود داشته است و بارها و بارها شاهد افول عناوین بزرگ و حتی شاهکار در این حوزه بوده ایم. تعداد زیادی از عناوین بسیار محبوب و بزرگ دچار چنین مشکلی شدند که مثال زدن آن ها ساعت ها وقت می طلبد! متأسفانه این مسئله درباره مجموعه بازی های معروف و پرطرفدار Resident Evil که یکی از با ارزش‌ترین های سبک خودش یعنی سبک «وحشت و بقا» به حساب می آید، نیز صادق است. این سری نیز نتوانست از قضیه افت وحشتناک بازی های بزرگ فرار کند. «Resident Evil 5» دقیقاً همان نسخه از این سری پر زرق و برق بود که افت شدید این سری را آغاز کرد و مخاطبان لقب یک اکشن ادونچر محض را به آن دادند! در واقع این عنوان چیزی از نسخه ی قبلی خود کم نداشت و در خیلی زمینه ها بهتر نیز شده بود، اما وقتی نام وحشت بقا به میان می آمد «Resident Evil 5» حرفی برای گفتن نداشت. نه وحشتی، نه تلاش برای بقایی، تنها و تنها کشت و کشتار محض که پس از چند ساعت بازی باز از آن خسته می شد. هر چند که جدیدترین نسخه این سری تا حدودی توانست دل طرفدارانش را به دست آورد و دوباره تجربه ای زیبا از وحشت و بقا را برایشان رقم بزند! اما اکنون و در این مقاله روی صحبتمان با پنجمین نسخه اصلی این سری است. عنوانی که با تمام ابهتی که داشت، اما باز هم یک آبروریزی و پسرفت بزرگ از سوی خالق آن بود. سری Resident Evil همواره در میان بازی بازان به شاهکار میکامی معروف است، شاهکاری که در بازه زمانی جضور خود در اوج، عنوانی وجود نداشت تا با آن رقابت کند. اما واقعاً چرا نسخه ی پنجم و همچنین ششم برخلاف چهار نسخه اول، به یک شکست بزرگ تبدیل شدند؟ شاید عده ای این مسئله را به شینجی میکامی ربط دهند که پس از ساخت نسخه چهارم این سری، برای همیشه بار و بندیل خود را بست و از کپکام خارج شد که این دلیل اصلا بیراه نیست و به واقع در افت این سری نقش مهمی داشته است. پیشنهاد می کنم در ادامه مطلب نقد و بررسی Resident Evil 5 با ما همراه باشید تا به دلایل شکست نسبی و نکات مثبت و منفی پنجمین Resident Evil بپردازیم.
«Resident Evil 5» سر آغاز یک داستان پر جنب و جوش است. داستانی که شخصیت های اصلی این سری را به خاک خون می کشد و درد و رنج را نشانشان می دهد و در پایان نیز در آن یکی از به یادماندنی ترین صحنه های بازی های ویدیویی رقم می خورد.
در «Resident Evil 5» میان پرده ها نقش مؤثری در فهمیدن داستان دارند. به خصوص مواقعی که برخی از این میان پرده ها به داستان نسخه های قبلی نیز اشاره دارد.
«Resident Evil 5» با اینکه از همان فرمول نسخه ی قبل بهره می برد، اما نسبت به آن تغییرات زیادی داشته است که از مهم ترین آن ها می توان به تنوع دشمنان و تراکم بیشتر آن ها در یک صحنه اشاره کرد.
قطعا در سری عناوین «Resident Evil» گیم پلی مهم ترین فاکتور است و نقش زیادی در موفقیت بازی دارد. پس از انقلاب «Resident Evil 4» در زمینه گیم پلی و خلق نوع جدیدی از شوتر سوم شخص و دوربین روی شانه زمان تیراندازی که سبب جلب رضایت منتقدان شد، سازندگان نیز باری دیگر برای ساخت گیم پلی نسخه پنجم تصمیم گرفتند از همان فرمول استاد میکامی استفاده کنند. «Resident Evil 5» در زمینه ی گیم پلی انصافاً توانست بار دیگر توجه منتقدان را به خود جلب کند، اما آنچه که بازی را نسبت به نسخه قبلی خود در سطح پایین تری قرار می داد، نبود مکانیزم ترس و تلاش برای بقا در بازی بود. در نسخه چهارم مخاطب حس می کرد که هر لحظه ممکن است با جمله ی “شما باختید” روبرو شود و با ترس و لرز پیش می رفت که این مورد یکی از زیبا ترین المان های آن نسخه بود. اما در نسخه پنجم ابن موضوع از تعادل خارج شده است و به قدری مهمات در دسترس است که بعید می دانم لحظه ای بدون مهمات در بازی پرسه بزنید. البته دشمنان بازی نسبت به قبل قدرتمندتر شده اند و حرکاتی که انجام می دهند اصلا قابل پیش بینی نیست و بسیار سریع به شما صدمه می زنند که این مورد به لطف هوش مصنوعی بازی امکان پذیر شده است. در بازی باید دل به دریا زده و دست به کشتار زامبی ها بزنید و هر لحظه درگیر اگشن بسیار زیاد بازی باشید. «Resident Evil 5» در محیط های مختلفی روایت می شود که نسبتاً بزرگ هستند و در هر گوشه از آن می توان به مهمات زیادی دست یافت. به مانند نسخه چهارم تنوع سلاح ها در ابتدای بازی بسیار کم است و با چرخش در محیط بازی، دقیقاً مکان هایی که نقشه ی بازی علامت زده است، می توان به صندوق هایی رسید که سلاح های قدرتمندی در آن ها وجود دارد. البته تعداد این سلاح ها محدود است. همچنین به مانند نسخه های قبل می توان با جمع آوری مقدار معینی سکه، سلاح های موجود در بازی را ارتقاء داد که نقش مؤثری در آسان تر شدن بازی دارند. این را هم اضافه کنیم که با چندین بار به اتمام رساندن بازی، سلاح های جدیدی به شما تعلق خواهد گرفت و در کنار آن ها می توان به نسخه با مهمات نا محدود برخی سلاح های بازی دست یافت. برای بار نخست کنترل کریس را بر عهده دارید و تا آخر بازی نیز همین روند ادامه خواهد داشت، پس از یک بار به پایان رساندن آن، می توان بازی را با «Sheva Alomar»، همراه و همکار کریس، آغاز کرد. این قسمت چندان جالب از آب در نیامده است و جذابیت خاصی ندارد. همچین باید اضافه کرد که اگر می خواهید تجربه ی زیبایی از این بازی داشته باشید، بهتر است کار خود را از درجات بسیار سخت آغاز کنید. اما موضوع اصلی آن است که «Resident Evil 5» به جای آن که یک عنوان «وحشت و بقا» باشد، بیشتر به یک اکشن ادونچر محض تبدیل شده است و هر چقدر هم درجه سختی بازی بالا باشد، تأثیر خیلی چشمگیری بر بهتر شدن گیم پلی و تبدیل شدن آن به یک وحشت بقا آن ندارد. تلفیق دو سبک اکشن و وحشت و بقا، فرمول موفقیت این سری بود، اما این دفعه مسئله فرق می کند. «Resident Evil 5» دقیقاً همان صحنه جنگ است که گاهاً شبیه «Call Of Duty» می شود. منتها با این تفاوت که با زامبی ها طرف هستیم. این موضوع در آن زمان نه تنها به مذاق منتقدان خوش نیامد و سبب بازخورد های منفی از سوی آنان شد، بلکه کاهش سود آوری شرکت ناشر را نیز به همراه آورد. البته از حق نگذریم که گیم پلی «Resident Evil 5» در زمینه اکشنی که ارائه می دهد انصافاً خوش ساخت است و به مانند نسخه قبلی لذت های خود را دارد.
یکی از پر هیجان ترین مرحله ی «Resident Evil 5» که از حساسیت بالایی برخوردار است. با یک اشتباه کوچک دوباره مجبور بودید از اول همه چیز را آغاز کنید.
طراحی محیط بازی در حد خودش عالی است، اما متاسفانه آن حس ترس را القا نمی کند.
گرافیک بازی یکی از نکات مثبت آن است که در سطح نسبتاً بالایی قرار دارد و یکی از بهترین های نسل هفتم نیز محسوب می شود. تصویر بالا متعلق به نسخه ی رایانه های شخصی می باشد و نسخه های نسل هشتمی نیز از گرافیک بالاتری برخوردارند. با توجه به آنکه بررسی صورت گرفته بر اساس نسخه ی نسل هشتمی بازی بوده است، باید گفت که گرافیک این «Resident Evil 5» در نسخه های نسل هشتمی هرچند یک انقلاب نیست، اما دست کمی از آن ندارد.
«Resident Evil 5» با اینکه از ریشه های اصلی سری دور شده بود، اما جذابیت خاصی نیز داشت. نبود حس ترس آن هم در یک عنوان رزیدنت اویل بازی را ناقص کرده و بازی تبدیل به یک اکشن محض شده بود. در «Resident Evil 5» ایده های جالب فراوانی وجود داشت که متاسفانه خوب پیاده سازی نشده بودند وگرنه بازی پتانسل بسیار بالایی برای خلق شدن یک رزیدنت اویل افسانه ای داشت. مشخص بود که تیم سازنده ایده های خوبی برای این نسخه داشتند که خوب به ثمر ننشسته اند اما این موضوع را نیز نمی توان کتمان کرد که به هر حال پنجمین نسخه این سری، هیجان خاص خود را دارد و یک بار تجربه آن لذت منحصر به فردی را برای بازی بازانو مخصوصا اکشن دوستان رقم می زند. مشخص است که «Resident Evil 5» بیشترین ضربه خود را از بخش گیم پلی و حذف تقریبا کامل المان های وحشت بقا می خورد. در نهایت اگر تصمیم داشتید در طی روزهای پیش رو نگاهی به گذشته بیندازید و اندکی هوس کردید بازی های گذشته را برای بار دیگر تجربه کنید، پیشنها ما به شما می تواند «Resident Evil 5» باشد مخصوصا با توجه به این که نسخه نسل هشتمی بازی نیز منتشر شده است.
منبع: گیمفا